Kot w domu. Instrukcja obsługi recenzja

Jako kocia mama nie potrafię przejść obojętnie obok książek o kociej tematyce. Od małego w moim domu były koty. Znam specyfikę kociego świata i pewnie dlatego jestem tak bardzo krytyczna wobec takich pozycji. Przeglądając biblioteczny katalog, natknęłam się na Kot w domu instrukcja obsługi. Liczyłam, że będzie miło i zabawnie. Mało treści, bo tylko 150 stron rozbawi mnie do łez. Wszak nie ma czegoś takiego jak instrukcja obsługi kota. Pupil to chodzący indywidualista, którego nie da się zaprogramować jak pralki.

Moją uwagę przykuła okładka zabawna, może lekko prowokująca oraz zabawne obrazki wewnątrz, które znam z portalu społecznościowego. I na tym właściwe plusy tej książki się kończą. Ilość błędów merytorycznych jest ogromna. Chyba nigdy nie czytałam książki, która miała tak beznadziejną korektę. Czytając, pozostawałam w szoku, jak można wydać coś, co ma tyle byków. Autorka na jednej stronie zawarła informację, że pelargonia nie jest szkodliwa dla kota. Nasz milusiński może bez przeszkód pogryzać listki, a nawet jak zwymiotuje to po prostu czyści sobie żołądek. A już na kolejnej dowiadujemy się, że ten kwiat jest silnie trujący. Coś się Sieradzan nie mogło zdecydować, która opcja jest słuszna. Być może myślała, że czytelnik się nie zorientuje. Według mnie jest to przejaw totalnej ignorancji i braku szacunku do czytelnika.

Takich kwiatków jest ogrom. Począwszy od polecania karmy dla kastratów, która jak wiemy nie rożni się niczym od zwykłej karmy, skończywszy na dmuchaniu kotu w pyszczek, gdy kot jest niegrzeczny czy poszukiwania kapcia, gdy kot łobuzuje w nocy. Dramat po prostu dramat.

Czytając, odniosłam wrażenie, że Kot w domu instrukcja obsługi idealnie wpisuje się w trend telewizji śniadaniowej. Nie znam się bądź coś tam wiem, ale nie zbyt dużo, ale się wypowiem. Niestety, ale oprócz doświadczenia trzeba mieć również wiedzę. I w tej sprawie nie trzeba być omnibusem, wystarczy przeczytać porady behawiorystów, czy dietetyków zwierzęcych.

Ta książka to idealny przykład, że każdy może wydać książkę. Tylko nie każdy powinien.