Rodzinne selfie z menażerią w tle recenzja

Pierwsza rzecz, jaka przykuła moją uwagę, to oczywiście okładka. Widać rodzinkę, coś w stylu plaży w tle, pomyślałam, jest dobrze, to zaczynamy.
I już od nieomal pierwszych kartek wiedziałam, że jest wręcz bardzo dobrze. Dlaczego? Bo to ciepła historia rodzinna, a właściwie jej jeden niewielki wycinek. W tym wycinku poznajemy małżeństwo i ich prawie nastoletniego syna Miłosza. I tu kolejne sympatyczne ujęcie, bo mój syn to także Miłosz.
Co wyróżnia tę sympatyczną rodzinkę, chyba to, że mieszkają w pięknych okolicach pienińsko-tatrzańskich, co również jest dla mnie wartością dodaną.
Już po pierwszych kartkach zorientowałam się, że jest to druga powieść tej autorki. I chociaż nie czytałam poprzedniej, ale nadrobię to, to zupełnie nie przeszkadza to w zrozumieniu obecnej sytuacji.
Wracając do rodzinki, musimy przyznać, że są ekipą taką jakich wiele. Ona pracuje w szkole jako nauczycielka i często nauczycielskie zapędy wprowadza w ustrój domowy. On pasjonuje się Wikingami i całą związaną z tym otoczką. No i jest jeszcze Miłosz elokwentny, oczytany, inteligentny, a przede wszystkich mający swoje pasje. Zainteresowania chłopca przejawiają się w ilości różnorakich zwierzaków zamieszkujących domostwo. Mamy to historię związaną i z wężem Gordonem, kotem Tofikiem oraz szczurami Ogryzkiem i Oponkiem, nie wspominając już o stadzie mrówek w fomikarium.
Co jeszcze wyróżnia ich, chyba to, że łączą ich mocne więzy. Ale niech nikt nie myśli, że książka ta to jakieś przesłodzone relacje, nic z tych rzeczy. Tak jak każda rodzina mają dobre i gorsze chwile. Wspólnie śmieją się, ale lecą także iskry w czasie konfrontacji. Zawsze jednak mają w sobie oparcie. Co mnie ujęło w tej rodzince, chyba to, że są tacy normalni, a ich codzienne kłopoty i radości są odbiciem tego, co u nas słychać. I co warto podkreślić, a wybrzmiewa to we wspomnieniach z poprzedniej części, swoje w życiu już przeszli.
Autorka dzieli się także z czytelnikami tym, jak powstaje jej książka, swoimi obawami związanymi z tym jak zostanie przyjęta, przełamywaniem oporu przed korzystaniem z mediów społecznościowych. Krótko mówiąc, czytając, czujemy się na kartach książki, jak u siebie w domu w wygodnych kapciach.

Książkę otrzymałam z klubu recenzenta serwisu nakanapie.pl