Nienarodzona recenzja

Dziś przychodzę z recenzją książki „Nienarodzona” Ewy Przydrygi. Jest to emocjonujący i trzymający w napięciu thriller, który rozbudzi waszą wyobraźnię.

Jedno zdarzenie z przeszłości kładzie się cieniem na rodzinę Laury i Niny. Ponura historia, choć wyblakła na przestrzeni lat, zatacza koło, by uderzyć ze zdwojoną siłą. Nieszczęśliwy wypadek, w którym uczestniczył ojciec dziewczynek unieszczęśliwia wiele osób. Podczas strzelania z łuku z jego rąk ginie Franek syn sąsiadów. Ten incydent uruchamia falę nienawiści i przemocy.
Po piętnastu latach znika Laura Wagner. Wszystkie dowody wskazują, że kobieta popełniła samobójstwo. Czy miała powody, aby targnąć się na swoje życie, skoro była w zaawansowanej ciąży i lada chwila miała urodzić? Czy bez mrugnięcia oczu potrafiła zostawić kilkuletnią autystyczną córeczkę? Czy powodem były długi i odejście męża? Mnożą się pytania, dlaczego kobieta próbowała się zabić, a może wszystko jest zaplanowaną mistyfikacją i komuś bardzo zależy, aby uznać Laurę za zmarłą. Jej przyrodnia siostra Nina nie wierzy, że Laura mogła zrobić sobie i dziecku krzywdę i że zostawiła swoje rośliny, które tak bardzo kocha. Nina nie poddaje się wizji, jaką przedstawia policja, szczególnie że nie odnaleziono ciała kobiety i na własną rękę próbuje udowodnić, że siostra została uprowadzona i grozi jej niebezpieczeństwo.

Jestem pod ogromnym wrażeniem twórczości autorki. Petarda! Tutaj każdy szczegół jest dopracowany. Fabuła poprowadzona tak zmyślnie, że wciąga od pierwszych stron. Intryga, jaką utkała i uwikłała w niej bohaterów zasługuje na uznanie, sprawnie manewruje uczuciami i podsyca emocje, że przechodzą one na czytelnika. Akcja książki z ciekawymi bohaterami i przeplatającymi się wątkami w teraźniejszości i przeszłości, opowiadana z perspektywy sióstr wygenerowała szalenie ciekawą historię o tym, jak zdarzenia z przeszłości mogą skomplikować życie wielu ludzi i odcisnąć bolesne piętno w przyszłości. Emocje bohaterów dawały mi się we znaki podczas lektury. Napięcie, jakie czułam z każdą przeczytaną stroną nie pozwoliły mi przerwać, czytałam z zapartym tchem i wypiekami na twarzy.

Autorka udowadnia kolejny raz, że warto sięgać po jej powieści. Jest tam coś szczerego, autentycznego i przekonującego, że nie czujesz rozczarowania i poczucia straty czasu. Nie potrzeba krwawych opowieści, by zbudować kawał dobrej książki i zainteresować czytelnika.

Przydryga to nazwisko, które warto zapamiętać.
Twórczość Pani Ewy jest tak magnetyczna i przyciągająca, że nie musi się prosić o uwagę.
Z niecierpliwością czekam na kolejne projekty.