Tajemnice Fleat House recenzja

Powieść powstała w 2006 roku, natomiast wydania doczekała się dopiero po śmierci Lucindy Riley znanej z cyklu "Siedem sióstr". Osobiście nie czytałam innych książek, które wyszły spod pióra autorki głównie dlatego, że nie do końca odpowiadały mi gatunki w jakich tworzyła."Tajemnice Fleat House" to jej jedyny kryminał, w którym sprawdziła się świetnie.

Fleat House to wiktoriański budynek przekształcony na internat, na­le­żą­cy do Szko­ły Świę­te­go Szcze­pa­na. Śmierć Charliego Cavendish'a, ucznia po­zo­sta­ją­ce­go pod opieką dyrektora, Roberta Jones'a, może do­szczęt­nie zniszczyć re­pu­ta­cję czterystuletniej szko­ły. Jednak tragedia nie była pierwszą w historii. Tajemniczy zgon wśród uczniów zdarzył się już wiele lat wcześniej. Folklorystyczną legendą stało się rozpowszechnianie informacji, że duch chłopca nawiedza internat. KomisarzJa­zmi­ne Hunter-​Coughlin, miała porzucić pracę w policji, jednak wrodzona dociekliwość kazała jej znaleźć rozwiązanie zagadki śmierci Charliego. Do pomocy Jazz zostaje przydzielonysier­żan­t Ali­sta­ir Mi­le­s.

Mimo wielowątkowości fabuła została utkana z należytą precyzją. Wątki przeplatały się, ukazywały nowe tropy, by finalnie uwidocznić pełny obraz kryminalnej zagadki. Czytelnik, wraz z detaktywami i wraz z kolejnymi ujawnianymi dowodami, ma możliwość samodzielnego odkrycia sprawcy i motywu zbrodni. Nie jest to łatwe, bo autorka sprawnie wodzi za nos podrzucając coraz to nowe ślady.

Cała historia została wzbogacona o wątek obyczajowy, który choć mało wnoszący do rozwiązania zagadki nadaje bohaterom wielowymiarowości i indywidualnego charakteru. Całości wizerunku dopełniają naturalne dialogi. Są one wyważone, nie przesadzone w żadną stronę, choć obejmują zarówno rozmowy o małoistotnych rzeczach, jak i znaczących informacjach.

Tempo powieści jest wręcz idealne. W trakcie czytania nie odnosi się wrażenia niedopracowania, czy błahego potraktowania tematu, ale nawet przez chwilę nie wkrada się nuda. Nie ma dłużyzn w postaci zbędnych opisów.

Jedyną niewiarygodną rzeczą, która mnie ukuła, to kwestia sygnetu niezauważonego przez osobę "zainteresowaną", która takowy powinna zauważyć jako pierwsza.

Reasumując jest to świetnie napisany kryminał z prawdziwego zdarzenia. Żałuję, że nie ma ich więcej... Chociaż kto wie, może w czeluściach szuflady autorki zostanie znalezione jeszcze kilka perełek.