Tajemnice Białego Lasu recenzja

„Tajemnice Białego Lasu” to pierwsza książka Renaty Bik, która na co dzień zajmuje się… ubezpieczeniami.
To baśniowa opowieść, w której dzieją się rzeczy niemożliwe. I choć może się wydawać, że jest skierowana raczej do młodszych czytelników, bardzo mi się podobała.

Książka opowiada o niezwykłej przygodzie, jaka spotyka Kamilkę i Gabrielę. Pewnego zimowego dnia, matka i córka trafiają do Krainy Białego Lasu, którą rządzi Władca Śniegu. Mimo wielu próśb, dziwny stwór nie pozwala im wrócić do domu. Wkrótce Gabrysia i Kamilka muszą się rozdzielić. Podczas wędrówki po krainie spotykają m.in. Geparda Animusa, Rusałki i Słonecznikowe Potwory. Jak zakończy się ta historia? I jaką rolę odegra w niej Mateusz, zwany przez wszystkich Śmigaczem?

„Tajemnice Białego Lasu” to nie tylko zwykła powieść dla dzieci. Renata Bik porusza w niej kwestie takie jak miłość, zaufanie, wzajemny szacunek i przyjaźń. Uważam, że każdy rodzic powinien zorganizować ze swoją pociechą wspólne czytanie. Takie rozmowy bardzo wpływają na dzieci, kształtują wyobraźnię i są na pewno o wiele lepszą ‘rozrywką’ niż gry komputerowe.

Muszę też koniecznie wspomnieć o oprawie graficznej. Książka wiele zyskuje dzięki porządnej, twardej okładce i ślicznym ilustracjom.

Ogółem, „Tajemnice Białego Lasu” to historia pełna ciepła i humoru. Jest napisana łatwym, przystępnym językiem. Przenosi czytelnika do innego świata, w którym wszystko jest możliwe. W podróży towarzyszyć nam będą śnieżne duszki oraz zwierzęta, które przemawiają ludzkim głosem.
Książkę przekazałam już znajomym i ich 6-letniej córeczce, i liczę, że po lekturze będą takiego samego zdania.

Polecam z całego serca!