Dziewczyna, którą znałaś recenzja

„Dziewczyna, którą znałaś” to debiut Nicoli Rayner, który zajął drugie miejsce w konkursie debiutów powieściowych na festiwalu w Cheltenham. Jest to thriller z elementami obyczajowymi.

Historia przedstawiona jest nam z perspektywy trzech kobiet - Alice, Naomi i Kat. Akcja dzieje się w teraźniejszości choć kobiety wracają wspomnieniami do przeszłości. W ten sposób wprowadzają istotne informacje, dzięki którym czytelnik powoli układa sobie wszystko w całość. Alice to prawniczka i żona byłego polityka, a teraz prezentera telewizyjnego - Georga Bella. Wracając pewnego dnia pociągiem zauważa kobietę - Ruth, która studiowała tak jak ona w St Anthony's i która utonęła po balu absolwentów. Jest tym faktem tak wstrząśnięta, że nie daje jej to spokoju. Zwłaszcza że Ruth Walker to była dziewczyna jej męża. Alice zaczyna powoli drążyć temat. Staje się to jej obsesją. Do tego jej mąż zdaje się zbywać jej podejrzenia. Jednak ona jest przekonana, że coś ukrywa. Alice nawiązuje kontakt z siostrą Ruth Walker - Naomi, która nie pogodziła się z jej stratą. Mimo wszystko ułożyła sobie życie i jest w udanym związku oraz spodziewa się dziecka. Jednak ktoś przesyła jej ulubioną maskotkę Ruth co powoduje powrót wspomnień z czasów studenckich z St Anthony's. Czy Ruth tak naprawdę utonęła? A może sfingowała swoją śmierć? Co tak naprawdę działo się w szkole St Anthony's?

Książka nie bardzo mi się podobała. Czytało się ją dość opornie. Ciągłe przeskakiwanie od jednego bohatera do drugiego oraz mieszanie teraźniejszości ze wspomnieniami, z czasów studenckich, nie pozwalały wciągnąć się w tą historię. Nie ma tu żadnych większych zwrotów akcji, nie ma napięcia ani momentu zaskoczenia. Brakuje tu emocji i uczucia zagrożenia. Nie ma tu nic co skłaniało by nas do czytania. Książka po prostu nudzi.

Bohaterowie dość dobrze i poprawnie wykreowani mimo to schematyczni i nudni. Nikogo z nich ani nie polubiłam ani nikt mnie nie irytował. Są dość nijakcy i bezpostaciowi.

"Dziewczyna, którą znałaś" to książka na którą pomysł był dobry, ale wykonanie nie do końca wyszło. Jest to pozycja z tych, które nie zapadają długo w pamięci. Nie jest tak do końca zła, jednak czegoś jej brakuje.

Za egzemplarz bardzo dziękuję wydawnictwu WAB.