Vox recenzja

Powieść dystopijna o świecie rządzonym przez mężczyzn, w którym kobiety zniknęły z życia publicznego sprowadzone do roli gospodyń domowych. Odebrano im paszporty i stanowiska w zamian zakładając na nadgarstek bransoletki, które zliczają wypowiedziane słowa. Dzienny limit to 100 ! słów. Każde następne słowo jest karane impulsem elektrycznym, coraz silniejszym. Jak wychowywać dzieci gdy nie można z nimi rozmawiać? Życie towarzyskie zamiera bo kobiety mogą być tylko niemą obsługą.
Neurolingwistka dr Jean McClellan także nie może prowadzić już swoich badań, rzeczywistość jest dla niej trudna do zniesienia. Boli ją gdy obserwuje swoją kilkuletnią córeczkę, która milczy całymi dniami. Niespodziewanie rząd proponuje Jean powrót do badań. Jean zwołuje swój zespół i wraca do laboratorium. Zauważa, że nie wszystko wygląda tak jak pokazuje to propaganda, że nie wszyscy popierają rząd. Bardzo chce uratować swoją rodzinę, sama też chce żyć w normalnych warunkach. Czy coś się zmieni w zniewolonym społeczeństwie? Czy ktoś się sprzeciwi takim rządom ? Książka poruszająca i zmuszająca do myślenia, rozpala emocje, budzi gniew, przeraża. Przemawia do wyobraźni! Jest przestrogą. To trzeba przeczytać ! Polecam!