Szymek recenzja

Piotr Kościelny nie zwalnia tempa. 11 października do księgarń trafi kolejna mroczna i bardzo bolesna historia spod pióra autora, w której czytelnik zetknie się trudnymi problemami społecznymi. Każdy, kto zna twórczość autora, wie, że nie boi się on poruszać kontrowersyjnych tematów w swoich powieściach. Pisze o nich bez koloryzowania i owijania w bawełnę, w sposób bardzo obrazowy i dosadny ukazuje nam to, z czym boryka się społeczeństwo.

Tym razem przenosimy się do lat 90-tych XX wieku.

„Chwilę później rozbłysły długie światła. Oślepiły mnie, więc zamknąłem oczy. Słyszałem pisk hamulców i przeciągły gwizd klaksonu. Bałem się śmierci. Dużo bardziej jednak bałem się życia”.

Piętnastoletni Szymon Dąbrowski popełnia samobójstwo, rzucając się pod pociąg. Kilka dni później jego starszy brat decyduje się na podobny krok, skacze z dachu wieżowca. Co było przyczyną, że w ciągu zaledwie kilku dni synowie Bożeny i Andrzeja zdecydowali się targnąć na własne życie? Prokuratura postanawia wszcząć śledztwo, a sprawę oddaje w ręce Piotra Żmigrodzkiego i jego nowego partnera, Krzysztofa Sawickiego. Czy borykający się z problemami alkoholowymi i demonami przeszłości policjant doprowadzi śledztwo do końca i dowie się, co było przyczyną, że tak młodzi chłopcy wybrali śmierć?

Uwielbiam historie, które pisze dla nas Piotr Kościelny z dwóch powodów. Po pierwsze, są one odzwierciedleniem rzeczywistości, bowiem jak wspomniałam wyżej, Piotr Kościelny nie boi się poruszać mocnych i kontrowersyjnych tematów, po drugie, dostarczają mi mnóstwa emocji, które buzują we mnie jeszcze długo po odłożeniu książki na półkę.
„Szymek” to powieść, w której autor tak naprawdę przedstawia nam dwie historie dwóch różnych bohaterów. Z jednej strony mamy Szymona nękanego i szykanowanego za swoją orientację nastolatka, z drugiej borykającego się z alkoholem policjanta, któremu demony przeszłości nie dają dnia spokoju. Obie te historie są bolesne i choć są fikcją i wymysłem Kościelnego, to jednak możemy doszukać się w nich obrazów rzeczywistości. Lata 90-te rządziły się swoimi prawami, osoby homoseksualne nie miały prawa bytu. Zresztą, do dnia dzisiejszego ciężko u nas o tolerancję do osób o innej orientacji.
Piotr Kościelny po raz kolejny nie oszczędza swoich bohaterów, kreśli ich losy w czasach, kiedy bycie „innym” było wręcz nie do zniesienia. W sposób bardzo realistyczny, z dbałością o szczegóły odzwierciedla klimat lat 90-tych.
„Szymek” to powieść, która wciąga od pierwszych stron i przez czterysta kolejnych trzyma w napięciu i wywołuje mnóstwo emocji, momentami, sprawiając, że w oku kręci się łza. Wstrząsnęła mną i przeczołgała, jak jeszcze żadna historia spod pióra Kościelnego, jest w niej tyle bólu i cierpienia. Autor kolejny raz pokazuje nam, że nie warto dusić w sobie problemów, trzeba otwarcie o nich mówić, szukać wsparcia, bo z każdej sytuacji zawsze znajdziemy wyjście, jeżeli nie sami, to z pomocą innych.
Niezmiennie polecam Wam twórczość autora i zachęcam do sięgnięcia po ten tytuł! Gwarantuję, że jest, na co czekać!