Cipher recenzja

Nina Guerrera w wieku szesnastu lat uciekła z rąk porywacza. Po latach, kiedy Nina działa już w służbie prawa, jej największy koszmar wraca, a porywacz, który awansował do seryjnego mordercy, zaczyna igrać sobie z FBI szyframi w mediach społecznościowych. Nina angażuje się w śledztwo, by zapobiec kolejnym niepotrzebnym śmierciom młodych kobiet.
Cipher to książka, która tak naprawdę wybrzmiewa dobrze w czasach, w których powstała. Wykorzystuje świetnie motyw mediów społecznościowych i szyfrów. Choć szyfry mogły być trochę bardziej skomplikowane, bo jakoś ciężko mi uwierzyć, że najlepsze zespoły nie mogły sobie z niektórymi poradzić, gdy ich klucz był tak naprawdę wcale nie skomplikowany.
Główna bohaterka bardzo angażuje się w śledztwo, lecz czuć, że robi to dużym kosztem. Jednocześnie wie, że gdzieś czeka nagroda w formie schwytania Ciphera i to daje jej siłę do dalszej walki. Spodobało mi się, że bohaterka wyparła bardzo wiele wspomnień ze swojej pamięci, choć miała wrażenie, że pamięta jednak całkiem sporo. Jej postać była w książce taką wisienką na torcie.
Widać, że książka była pisana przez kogoś, kto dość dobrze zna procedury FBI, bo mimo fabularyzacji powieść odznacza się rzeczowością (z małym lub też dużym wyjątkiem, o którym jeszcze napiszę). Dzięki temu fabuła w książce jest mocno osadzona i nie ma się wątpliwości, że niektórych procedur bohaterowie nie przeskoczą i już.
Na pewno raziło mnie to, że w śledztwo zaangażowana była osoba bezpośrednio związana z poszukiwanym seryjnym mordercą. Nie wyobrażam sobie, żeby tak duża i prężnie działająca firma, jaką jest FBI, mogłaby się na to zgodzić. W tej książce emocjonalne zaangażowanie Niny pomogło śledztwu, ale w rzeczywistości mogłaby być co najwyżej świadkiem... A mimo to nie zostaje oddalona nawet w sytuacji załamania psychicznego.
Poza tym do minusów mogę też zaliczyć przypadkowe kojarzenie faktów podczas rozmów, co doprowadzało do uzyskania kolejnej wskazówki. Ten motyw kojarzy mi się przede wszystkim z serialem Castle, w którym główny bohater często doznawał olśnienia podczas rozmów z córką lub matką. Jeszcze jestem w stanie dopuścić coś takiego przy lekkich kryminałach, takich z jajem, czy w debiutach. Ta książka wprawdzie jest debiutem, ale pisanym przez osobę, która była częścią prawdziwych śledztw i skończyła stosowną szkołę, więc dużo trudniej jest mi to przełknąć.
Cipher to dobra książka z wielkim babolem w centrum fabuły, ale da się na ten babol przymknąć oko. W końcu to tylko fikcja!

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl