Sztuka grzechu recenzja

Sztuka grzechu - to moje pierwsze zetknięcie z literaturą skandynawską. Kryminał ten jest zupełnie inny od wszystkich jakie przeczytałam. Czy lepszy? Nie wiem, ma na pewno inny styl. Bohaterem jest dziennikarz śledczy Einar (jest to imię, na Islandii nazwiska mają drugorzędne znaczenie), który to zresztą jest tytułową postacią w wielu książkach Arniego Thorarinssona. Książka jest napisana w formie relacji Einara, to on jako główny bohater opowiada całą swą przygodę. Książka zawiera obok dziwnych islandzkich słów, na których można język połamać (niektóre nie do wymówienia), cięty język, krótkie i ostre dialogi, niektóre wręcz wulgarne. Einar prowadzi dziennikarskie śledztwo w sprawie śmierci młodego aktora i żony Asgeira właściciela fabryki słodyczy. Pozornie te dwa przypadki śmierci nic nie łączy, ale jednak okazuje się inaczej. Autor do końca nie zdradza sprawców morderstwa, chociaż czytając nie miałam wrażenia, aby książka trzymała mnie w napięciu. A sam bohater główny Einer jest trochę nudny. W końcowej części książki akcja przyśpiesza, Einer odkrywa całą prawdę. Książka nie należy do najlepszych kryminałów jakie czytałam, aczkolwiek muszę przyznać, że zaskoczył mnie koniec, nie spodziewałam się takiego obrotu sprawy.