Szponiarz recenzja

Pete Johnson to słabo znany autor książek dla młodzieży. Wiele lat temu czytałam jedną lub dwie z jego powieści, i sądzę, że były jak na mój ówczesny wiek ciekawe. Ostatnio, gdy wybierałam pozycję do przeczytania mój wybór padł na Szponiarza - powieść grozy, horror dla młodzieży, choć lepszą nazwą dla tego gatunku byłoby opowiadanie, ponieważ jest to pozycja bardzo cieniutka.

Jej bohaterka to Lucy, dziewczyna jakich wiele: ma ciepłych, kochających rodziców, najlepszą przyjaciółkę Amy, z którą siedzi w ławce w szkole. Pewnego dnia przechodząc obok antykwariatu zauważa na wystawie kasetę z przerażającym nagraniem, które sprawi, że jej najbliższe noce staną się koszmarem. Nieświadoma tego co ją czeka kupuje nagranie i zaczyna go słuchać. Poznaje mrożącą krew w żyłach historię o Szponiarzu, który obserwuje ludzi i karze ich za złe przewinienia. A Lucy całkiem niedawno bardzo zraniła swą najlepszą przyjaciółkę. Staje się kolejnym celem Szponiarza.

"Pamiętajcie, że nie można się ukryć przed Szponiarzem. On wszędzie was znajdzie. I pewnej nocy, kiedy najmniej będziecie się tego spodziewać, usłyszycie stukanie... To Szponiarz."

Opowiadanie to czyta się bardzo szybko i krótko. Zaledwie zdążyłam rozsiąść się z nim na kanapie, a już się skończyło. Adresowane jest do osób młodszych ode mnie, dlatego moja ocena jest nieco niższa, niż gdybym miała ją wystawiać chociaż 5 lat temu. To świetnie skonstruowany horror i sądzę, że gdybym była młodsza, to nieraz bym się bała, tym bardziej, że mam bujną wyobraźnię.

Jeśli spotkacie tę książkę w bibliotece, to polecam wypożyczenie i przeczytanie. Mimo że jest krótka to wciąga i doskonale umila czas.