Szósty recenzja

Od razu uprzedzam, że po polską literaturę sięgam bardzo rzadko. Jeszcze rzadziej chwalę, choć czasami podziwiam polskich pisarzy, np. Andrzeja Sapkowskiego czy Zbigniewa Nienackiego. Tym razem trafiłem na kryminał osadzony w realiach Górnego Śląska. I nie powiem, książka mnie wciągnęła i bardzo pozytywnie zaskoczyła.

Akcja tylko na pozór wydaje się skomplikowana. Gdy się w to bardziej wgłębić, wszystko jest logiczne i ma spójną całość...
Alicja już od dawna jest ze swoim chłopakiem - Jackiem, niedługo mężem.
Marcin spotyka się z modelką Angelą...
Przez pewne wydarzenia Alicja i Marcin spotykają się w szpitalu. Wtedy to łączy ich nierozerwalna nić, która okaże się tylko początkiem ich znajomości. Po sześciu latach widzą się po raz kolejny, tym razem w siedzibie Sląskiej Grupy Śledczej, gdzie to pracuje Marcin. Tych dwoje połączą nie tylko sprawy zawodowe... A te wydają się beznadziejne, biorąc pod uwagę, że giną kolejno zielonookie blondynki, a policja nawet nie wpadła na ślad, który doprowadzi ich do maniakalnego mordercy.

W "Szóstym" wszystko jest możliwe, co sprawia, że nie można odłożyć książki. Każdy rozdział zaskakuje, a wciąż powtarza się tylko: "jeszcze jedna strona", jeszcze jedna..." A że powieść napisana w, charakterystycznym dla tego gatunku, stylu, to czyta się ją naprawdę szybko. Krótkie zdania, dużo opisów uczuć i przemyśleń, tajemnicze wstawki z mordercą... to sprawia, że "Szósty" jest nie tylko ciekawą, fikcyjną opowieścią, ale i emocjonalnym przeżyciem dla każdego czytelnika. Autorka pokazuje związek dwójki ludzi przez pryzmat morderstw i nieubłaganego końca. Możemy się łatwo domyślić dalszych losów - książka w tym wypadku jest dość przewidywalna, ale na szczęście pisarka nie odkrywa za szybko najważniejszej z kart - kto popełnił morderstwa...

Książka adresowana wyraźnie dla dorosłych, powinna przypaść do gustu młodszym czytelnikom. Oprócz paru scen miłosnych i kilku przekleństw nie znajdziecie tutaj nic gorszącego lub niezrozumiałego. "Szósty" to lektura dla każdego, mająca swój odzew w różnym wieku. Starsi będą porównywać ją do filmu z początku lat 90. "Uwierz w ducha" (słusznie zresztą, bo autorka wyraźnie czerpała inspiracje z tego dzieła), młodsi znajdą w nim odniesienia do amerykańskich filmów akcji (Śląska Grupa Śledcza charakteryzowana na FBI). Tak więc dla każdego coś dobrego!
W książce znalazłem niewiele błędów - denerwował mnie brak jednej wersji przy pisowni "aha/acha" oraz spolszczona wersja esemesów. Poza tym autorka spisała się doskonale, używając wielu epitetów, a jej dialogi na szczęście nie są banalne, co popsułoby efekt końcowy kryminału.

Agnieszka Lingas-Łowiecka pokazała mi, że współczesna polska literatura rozrywkowa stoi na wysokim poziomie. Warto promować tego typu twórczość, bo można przeczytać o swoim rodzimym kraju, rozprawiającym się z zabójcami, wyciągniętymi rodem z powieści Alex Kavy. Wprawdzie do wprawionych w boju amerykańskich policjantów jeszcze nam daleko, ale możemy pochwalić się choćby "Szóstym". Dlaczego nie wyróżnić tu zakochanego Marcina i jego pani psycholog?