Mallaroy. Tom 1 recenzja

Ostatnio szukałam dobrej książki w stylu dark akademia i przypomniałam sobie o Wattpadzie. Gdy po wpisaniu wyskoczyło mi ''Mallaroy'' przypomniałam sobie, że to już czytałam lata temu. Wchodzę, żeby przeczytać ją a tam informacja o wydaniu, byłam w siódmym niebie. Książka do mnie przyszła i za to dziękuję wydawnictwu

Mallaroy -to miejsce, gdzie nie każdy chciałby trafić. Nie jest to zwykła placówka. Jest to szkoła z internatem dla wampirów, zmiennokształtnych, wilkołaków i innych magicznych stworzeń. I między tym wszystkim poznajemy bliźniaczki — Erin i Aleę.
Alea okazuję się zmiennokształtną, swoją drogą ten wątek został nawet fajnie poprowadzony. Gdy pewnego dnia znika jej siostra Erin, dostaje zadanie, które może okazać się bardzo niebezpieczne. Jest zmuszona do podszywania się pod siostrę w szkole pełnej wampirów, wilkołaków, czarodziejów i łowców. W tym czasie Alea ma za zadanie uratować cały gatunek.

''Mallaroy'' to przyjemna książka. Lekka, wciągająca, jednak ma też wady. Pomimo tego, że mi się wiele elementów podobało, są i też takie, które zdecydowanie do mnie nie przemówiły.
Fabuła jest ciekawa i pomysł na książkę też jest dobry. Bohaterowie fajni, ale jednak trochę w ich zachowaniu mi brakowało. Potrzebuje następnego tomu, aby więcej o nich powiedzieć. I o dziwo, nawet wątki romantyczne są całkiem przyjemny. I nie czułam, że coś dzieje się na siłę tam.
Co do postaci głównej bohaterki, to jestem tak pół na pół. Bo z jednej strony nie jest ona głupiutką i ślepą postacią, ale z drugiej, kiedy jej siostra zaginęła, ona nikogo o tym nie informuje. Kiedy totalnie obca dla niej osoba, mówi jej, że ma jechać do innego miasta i udawać ucznia innej szkoły, ona nie zadaje pytań i jedzie. Ja potrzebuje wyjaśnień tego zachowania.

Jak już ktoś zauważył czuć styl z wattpada. Jest bardzo nie równo i chaotycznie, co chwilę zmienia się perspektywa i przyznam, że kilka razy musiałam czytać, żeby zrozumieć, która postać robi. Skaczemy z bohatera na bohatera w tym samym akapicie. Nie mamy tego zaznaczonego, kto teraz mówi i jednak trzeba się domyślać.

I pomimo tych widocznych wad, ja się bawiłam bardzo dobrze. Jest to książka, która poprawiła mi humor i zachęciła do śledzenie tego co się tam wydarzy. I ja ją od siebie polecam, tylko jednak trzeba przymrużyć oko na wady jakie ma.