Szklany klosz recenzja

Autorką tej powieści autobiograficznej jest Sylvia Plath, która należy do głównych przedstawicieli kierunku w literaturze amerykańskiej, zwanym konfesjonalizmem. Kierunek ten ukształtował się na przełomie lat 50. w Ameryce, a cechowały go opisy własnych przeżyć i traum. Sylvia w swojej poezji często wracała do tych mniej przyjemnych chwil swego życia. Tak też było ze „Szklanym kloszem”. Książka powstała po jednym z jej epizodów depresyjnych, które kończyły się próbami samobójczymi. Sylvia nie jednokrotnie trafiała wówczas do szpitala psychiatrycznego.
Powieść autobiograficzna Sylvii, jest opisem jej zmagań w Nowojorskiej dżungli, pełnej patriarchatu i mało dlań przekonujących konwenansów. Szansa, którą los postawił przed tą młodą kobietą, koniec końców okazała się jedynie dość przygnębiającym wspomnieniem. To właśnie wtedy autorka dostrzega pierwsze oznaki depresji które nie pozwalają jej spać ani czytać. Własne myśli pożerały tę bezbronną kobietę, która z każdym dniem gasła coraz bardziej i bardziej, by w końcu pewnego dnia powiedzieć sobie : koniec. Powieść ukazuję przed nami kobietę, którą spotykamy gdzieś w trakcie podróży, i której towarzyszymy do pewnego okresu. Esther bywa łagodna, milsza i złośliwsza, miewa lepsze a z czasem coraz gorsze dni, jednak jej narracja przez cały czas jest płynna i wciągająca. Pojawiają się opisy pełne przejmujących myśli, ale nie brakuję też dobrego humoru i lekko feministycznego punktu widzenia.
Dzięki tej właśnie autobiografii zrozumiałam, że jest to gatunek ujmujący, który swą specyfiką obejmuję nie tylko aspekty chronologicznego opisu, ale również przeżyć i konfecjonalizmu. Mnie osobiście powieść Sylvii Plath czytało się gładko, i z goryczą zamykałam książkę przeczytawszy ostatnie zdanie. Rozumiem jednak, iż mogą istnieć ludzie, dla których narracja nie będzie w żadnym stopniu porywająca, wręcz przeciwnie, znuży ich do snu. Muszę przyznać, iż powieść zdobywa na znaczeniu wtedy, kiedy my jako czytelnicy potrafimy się z nią utożsamić, kiedy znajdujemy w niej cząstkę siebie.