Szkarłatny portret recenzja

Na cytat "Oko jest zdrajcą serca" (Thomas Wyatt) natknęłam się jeszcze przed pierwszym rozdziałem. Pomyślałam przed lekturą, że może być ciekawie. Pomyślałam...

Czy medycyna i malarstwo mogą iść w parze? W powieści "Szkarłatny portret' pokazane jest, że tak. Wspólna praca chirurgów i malarki przynosi efekty w leczeniu ciężko rannych na polu bitwy żołnierzy. Szkice twarzy są ogromnym pomocnikiem w tworzeniu masek, za którymi kryją się zniekształcone, poranione oblicza. Tłem do historii jest 1915 rok i pierwsza wojna światowa.

Catherine jest właścicielką dużego majątku ziemskiego, położonego niedaleko Londynu. Młoda kobieta jest wdową, która opłakuje śmierć męża, poległego na polu bitwy. Właściwie to nie może pogodzić się z jego stratą. Ma pewność, że jego duch cały czas jest obecny, że krąży wokół niej, że igra z nią... Nie chce się jednak ujawnić.
Piękny dom pełen drogich mebli, luster, sreber, barwnych tapicerek, zasłon i dywanów zostaje w dużej części przemieniony na szpital. Jak Catherine poradzi sobie z ciągłą obecnością rannych i personelu medycznego? Czy odnajdzie tu upragniony spokój?

Młoda wdowa poznaje żołnierza, którego twarz ukryta jest pod zwojem bandaży. W jego towarzystwie znajduje ukojenie dla znękanej duszy, tym bardziej, że Julian przypomina jej zmarłego męża. Postanawia uciec się do podstępu i przy pomocy malarki Anne i doktora McClearego nadać Julianowi rysy poległego na polu bitwy ukochanego. Czy podstęp się uda? Do czego zdolna jest posunąć się Catherine, aby osiągnąć swój cel?

Powieść mnie nie porwała, ani nie zachwyciła. Przydługie, poetyckie opisy były dla mnie po prostu nużące. Brak dynamizmu postaci, brak wartkiej akcji. Rozmowy o przeszczepach twarzy, o metodach, stosowanych w chirurgii plastycznej, o anestezjologii. Często miałam wrażenie, że z kartek książki, które przerzucałam leniwie, unoszą się wszechobecne opary eteru, a akcja ciągle toczy się na sali operacyjnej. Nie dopatrzyłam się tu za bardzo ani romansu, ani wielkiej miłości.

Oczywiście nikogo nie zniechęcam o przeczytania tej książki. Każdy czytelnik może mieć inne odczucia. Mnie osobiście "Szkarłatny portret" nie przypadł do gustu.