Tak bardzo chce się żyć recenzja

Grażyna Borkowska to kobieta znana w świecie nauki i literatury. Jest profesorem dr habilitowanym, pracuje w Instytucie Badań Literackich PAN w Warszawie, zajmuje się przede wszystkim historią literatury XIX i XX wieku. Jest autorem między innymi książek biograficznych o Halinie Poświatowskiej, Marii Dąbrowskiej, Elizie Orzeszkowej.

„Tak bardzo chce się żyć” to książka obyczajowa, opowiadająca historię czterech kobiet sześćdziesięcioletnich.
Ewa jest od dwu lat wdową, Magda rozwódką, Wanda panną, ale w szczęśliwym związku, a Danka mężatką z mężem tyranem. Ewa i Wanda mają dzieci, Magda i Danka są bezdzietne. Nie łączy ich też praca, Ewa i Danka nie pracują, Wanda pracuje jako recepcjonistka, a Magda w korporacji. Wiele ich rożni, ale są przyjaciółkami na dobre i na złe, zawsze mogą na siebie liczyć. Opisana historia jest bardzo realistyczna, chociaż trochę podkoloryzowana. Książka jest dość obszerna, ma 551 stron, chociaż akcja dzieje się tylko na przestrzeni kilku miesięcy. Opisane zdarzenia dzieją się w Gdańsku i Toskanii.
Autorka pokazała na przykładzie swoich bohaterek, że miłość i szczęście możliwe jest w każdym wieku i będąc w wieku emerytalnym może jeszcze nam się wiele przydarzyć.
Jestem w wieku zbliżonym do bohaterek powieści i może dlatego pochłonęłam szybko tę powieść. Mimo obszerności, chętnie czytałabym dalej i poznawała dalsze losy Ewy, Danki, Wandy, Magdy i Marii. Dużo się dzieje w tej powieści, napisana jest pięknym językiem. Gdańsk opisany jest tak uroczo, że ma się ochotę spakować i wyruszyć, aby odwiedzić jego zakątki. Podobnie zachęcająco opisana jest Toskania w II rozdziale powieści. Wszyscy prawie bohaterowie to osoby pozytywne, takie, które chciałoby się spotkać w życiu i z nimi zaprzyjaźnić. Poruszone są tez trudne problemy; przemoc fizyczna i psychiczna w małżeństwie, strata jedynego dziecka, zdrady, tego wszystkiego doświadczyła jedna z bohaterek. To bardzo optymistyczna książka, dająca nadzieję na lepsze jutro. Tak bardzo chciałoby się żyć, bez trosk materialnych, u boku kochającej osoby.

Książkę polecam nie tylko kobietom i nie tylko osobom w dojrzałym wieku.

Książka z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl.