Szept recenzja

Jak często zdarza Ci się ocenić człowieka, chociaż nie masz pojęcia, jaka stoi za nim historia i dlaczego jest właśnie taki jaki jest?

Piotr Janik nigdy nie był taki sam jak jego rówieśnicy. Milczący, łypiący z boku na świat, łasy na uwagę innych, ale mimo to zamknięty w swoim świecie. Łatwy cel. Idealny kozioł ofiary. Dlatego gdy w okolicy znalezione zostają zwłoki dziewczyny, dla której rodziny Janicki pracował, szybko znajdują się dowody świadczące o jego winie. Jedyną osobą patrzącą głębiej, tą, której głos serca szepcze, że rozwiązanie sprawy wcale nie jest takie oczywiste, jest młody kapelan więzienny. Postanawia nawiązać kontakt z dawną znajomą, policjantką, która okazuje się mieć osobiste powiązania ze zmarłą nastolatką. Choć system ma już winnego i nie jest chętny, by wprowadzać zamieszanie, Dominika Sajna postanawia drążyć temat. Gdy na jaw wychodzą sprawy z przeszłości, dotąd skutecznie zamiatane pod dywan, sprawa się komplikuje, a pani inspektor musi położyć na szali życie prywatne. Czy jej determinacja przywoła ducha sprawiedliwości? A może winny już siedzi w więzieniu i nie ma sensu doszukiwać się w prawie drugiego dna?

Jakże Weronika Mathia potrafi budować napięcie. Ta gęsta atmosfera wręcz dusi czytelnika, od pierwszych zdań chwyta za gardło i nie puszcza do samego końca. Lubisz, kiedy podczas lektury możesz łatwo przenieść się w wyobraźni w miejsce, o którym czytasz? Tutaj załapiesz się na realną niemalże teleportację. Skończyłam czytać książkę, a mam wrażenie, że jeszcze czuję w ustach mdły posmak mułu z iławskiego jeziora. Szepty jego ofiar, głosy ludzi, których życie w tym miejscu raz na zawsze uległo zmianie, ciągle szumią w mojej głowie, nie dając o sobie zapomnieć...

Podobnie jak w "Żarze", tu również bardzo doceniam sprawność, z jaką autorka wplata w śledztwo prywatne sprawy bohaterów, podkreślając ich wagę, a jednocześnie nie czyniąc z nich niepotrzebnie wątków walczących o pierwszeństwo. "Szept" to niezwykły dar dla kryminalnego świata książek. Skomplikowane śledztwo, mrok, który sączy się w umysł czytelnika tak silnie i prawdziwie, że chwilami daje poczucie, jakby to w nim miał swoje źródło, nieoczywiste, intrygujące postacie - to tylko ziarenko spośród całej góry dobra, które znajdziesz w tej książce.