Przyjaciele, kochankowie i ta Wielka Straszna Rzecz recenzja

W trudnym momencie zdecydowałam się na przeczytanie tej książki. Z drugiej strony, nie wiem, czy gdyby nie śmierć aktora, w ogóle bym się na to zdecydowała.

Myślę, że Matthew Perry'ego nikomu nie trzeba przedstawiać. Postać Chandlera, grana przez niego w kultowym już serialu Przyjaciele przesiąknęła do popkultury, a jego teksty cytujemy na co dzień.

Wiedziałam, że aktor od lat zmagał się z uzależnieniem, ale nie zdawałam sobie sprawy z powagi sytuacji. Nie sądziłam, że choroba, bo tak należy nazwać nałóg, aż tak nim zawładnęła i aż tak go zniszczyła. Nie sądziłam, że rozpoczęła się tak wcześnie i praktycznie zawładnęła jego życiem.

Matthew Perry w brutalnie szczery sposób opisał swoje życie. W bardzo otwarty sposób podzielił się z czytelnikami bolączkami swojego dzieciństwa. Opisał podążanie za marzeniami, rozczarowania, których doświadczył i przedstawił, w jaki sposób postrzegał sam siebie.

Niezwykle trudno jest ocenić autobiografię, tym bardziej tak przejmującą i smutną. Matthew zmagał się z depresją, uzależnieniem od narkotyków i alkoholu. Do końca żałował, że nigdy nie został ojcem i mężem. Zawsze czuł się niewystarczający i słaby.

Szczerze rozprawił się w książce również z grzeszkami, których się dopuszczał. Przedmiotowe traktowanie kobiet, odtrącanie kochających go osób, obwinianie rodziców, czy rozczarowywanie współpracowników poprzez zawalanie terminów.

Opisał relacje panujące na planie Przyjaciół, przyznał, że serial wielokrotnie uratował mu życie. Choć chciał być znany nie tylko z roli Chandlera, po latach zrozumiał, jak wiele serial znaczył dla fanów.

Aktor poprzez swoje uzależnienia i wielokrotną walkę o własne zdrowie chętnie pomagał innym uzależnionym. Chciał, aby po jego śmierci, właśnie w ten sposób był zapamiętany.

Lektura książki dostarczyła mi wielu emocji. Pomimo trudnych tematów poruszanych przez Matthew, wciąż wyczuć można jego osobliwe poczucie humoru, które tak dobrze znane jest nam z serialu. Dzięki temu książkę czyta się bardzo szybko. Jest trudna, bolesna, ale warta poświęcenia jej czasu.

Nie mogę uwierzyć, że serialowego Chandlera już z nami nie ma. To jedna z tych strat, ze świata gwiazd, która naprawdę mnie dotknęła.