Szampańska księżniczka recenzja

Na tle wielkich wydarzeń historycznych, od Rewolucji Francuskiej zaczynając, po czasy Napoleona Bonaparte, wojny francusko pruskiej w 1870 roku, aż do Wystawy światowej w Paryżu w 1889 toku kończąc, dwie odważne kobiety próbują wyjść poza schematy utarte w społeczeństwie i stają na czele rodzinnych firm na przekór czasami i nawet swoim bliskim. Nie zatrzymują ich rodzinne tragedie, wojska pruskie, rosyjskie, czy austriackie przemierzające Francję, ani też mężczyźni, przepowiadający porażkę każdej kobiecie, próbującej zarządzać firmą. Uwielbiam takie historie, zwłaszcza, jeżeli są oparte na autentycznych faktach, dlatego „Szampańska księżniczka” mnie więc pochłonęła.

Jeanne Pommery nie może za długo cieszyć się narodzinami upragnionej córeczki, długo wyczekiwanego drugiego dziecka, gdyż w kilka miesięcy po jej narodzinach traci swojego ukochanego męża. Zrozpaczona po jego odejściu musi zadecydować, co z rodzinną firmą, produkującą wina musujące. Zwraca się o radę do ikony w dziedzinie produkcji wina, wdowy Barbe- Nicole Clicquot, która przed wieloma laty stanęła na czele firmy winiarskiej, po śmierci swojego męża Francois. Między kobietami, pomimo dużej różnicy wieku, rodzi się silna więź, a Jeanne może poznać fascynującą historię życia Barbe- Nicole, która cudem ocalała z rzeźni w Reims w czasie rewolucji francuskiej będąc małą dziewczynką, a potem, jako dorosła kobieta wzięła na siebie zarządzanie firmą produkującą szampana, chociaż mało kto wróżył jej sukces, jako kobiecie. Dzięki jej wizji, upartości w dążeniu do celu i wsparciu ukochanego mężczyzny stworzyła imperium, znane w całej Europie, a jej sława nie raz ratowała ją z opresji w czasie wojen. Jeanne Pommery decyduje się zawalczyć o rodzinną firmę, tylko czy i jej uda się odnieść sukces w tym męskim świecie?

To jedna z takich opowieści wobec których nie da się przejść obojętnie. „Szampańska księżniczka” to nie jest zwyczajna powieść historyczna, to niezwykłe świadectwo walki kobiet o ich pozycję w społeczeństwie, w świecie zarezerwowanym tylko dla mężczyzn. Autorka wprowadza nas w fascynujący świat produkcji wina, w którym rytm życia toczy się zgodnie z tym wyznaczanym przez dojrzewające winogrona. Jej dbałość o każdy szczegół zachwyca, wzbogaca bardzo całość opowieści, a fascynująca fabuła, wynikająca z barwnego życia głównych bohaterek, wciąga, wywołuje szereg emocji, od wzruszenia poprzez podziw i sprawia, że nie można się od książki oderwać. Na uwagę zasługuje też świetne tłumaczenie, w wykonaniu Pani Marioli Sternahl nie znam oryginału, ale tak pięknie wszystko „przerobiła” po polsku, że przez książkę się płynie, przewracając stronę za stroną. Naprawdę gorąco polecam!