Szafa recenzja

Olga Tokarczuk otrzymała w 2019 roku Nagrodę Nobla za 2018 rok. Dołączyła więc do grona laureatów w dziedzinie literatury, jako piąta. Wcześniej wśród nagrodzonych znaleźli się: Henryk Sienkiewicz (1905), Władysław Reymont (1924), Czesław Miłosz (1980), Wisława Szymborska (1996).
Po tym jak autorkaKsiąg Jakubowychzdobyła nagrodę, chciałam zapoznać się z jej powieściami, opowiadaniami. W ten sposób chciałam sobie spróbować wyrobić zdanie na temat utworów pisarki. Zaczęłam więc od czegoś małego. Czyli od zbioru opowiadań pod tytułem Szafa. Pod względem objętości jest to niewielka książka, która w zależności od wydania, ma ok. 65 stron. W środku znajdziemy trzy opowiadania, o nieco tajemniczych tytułach:Szafa,Numery,Deus ex. Zbiór do grubasków nie należy, ale same opowiadania (moim zdaniem) zawierają sporo odniesień, przemyśleń, analogii, ukrytych znaczeń, a czasem i motywów. Niektóre z nich zauważymy szybko, nad innymi musimy pomyśleć. Wydaje mi się, że możemy nie dać rady odnaleźć wszystkich.

Pierwszy wniosek?
Jest.
To nie jest łatwa literatura, przez co nie każdemu przypadnie do gustu. Bardzo dużo osób w literaturze poszukuje rozrywki, więc sięga po (jak to się mówi często) lekkie powieści. Przeciwną stronę literatury ukazuje jak dla mnie na przykład tom tych opowiadań. W jego przypadku jest tak, że trzeba trochę posiedzieć z opowiadaniami, z kimś je przegadać by dojść do sedna.

Moim zdaniem Olga Tokarczuk w opowiadaniach przygląda się ludziom, naszym ukrytym pragnieniom i potrzebom, charakterom. Co czasem widać poprzez nasze zajęcia lub nasze zachowania. Czasami są to rzeczy bardziej istotne, czasem mniej.

Muszę przyznać, że zaraz po przeczytaniu, gdy na gorąco komentowałam to, co się dzieje w tych opowiadanych. Miałam wrażenie, że wszystko, co opisane w tych trzech fragmentach to abstrakcja i coś zupełnie absurdalnego. To tak zwane "coś", którego nie mogę pojąć. I pytanie: O co chodzi? Co owe teksty mają mi przekazać? Przecież ich meritum (jak w obyczajówkach) nie jest happy end, ani słodko-gorzka historia, czy przesłodka miłość i spełnienie. To nie taka literatura, tylko większy kaliber.

Nadal nie mam pewności, czy moje przemyślenia na ten temat są. hmm... właściwe.
Jeśli chcecie zderzyć się z literaturą, która zaprowadzi Was w różne zakątki to jest to dobra książka.

Nie jest to moje ostatnie spotkanie z Tokarczuk, ale kolejne nie wiem kiedy będzie.

A jakie są Wasze doświadczenia z powieściami Noblistki?