Bad Saint recenzja

"Bad Saint" to bardzo lekka książka, którą zdecydowanie polecam na długie jesienne wieczory. Spodziewałam się kolejnego romansu, jakich wiele, a dostałam zabawną, lekko pokręconą historię porwania z motywem efektu sztokholmskiego w tle. Młoda modelka w okresie swojego miodowego miesiąca trafia ze świeżo upieczonym małżonkiem do raju - na prywatną wyspę. Tam dochodzi do porwania - Willow uprowadza trzech mężczyzn. Jednym z nich jest nasz tytułowy bohater. Saint - mimo swojego imienia święty nie jest - zdecydowanie bliżej mu do diabła. Jest to postać, obok której nie można przejść obojętnie (i nie chodzi tylko o jego boskie ciało, które zgodnie z opisem, składa się tylko z mięśni), a przeszłość była dla mnie nie lada zaskoczeniem. Willow to kobieta zapadająca w pamięć - mimo, iż została porwana i nie widzi szans na ratunek -walczy, pyskuje, a jak trzeba to nawet gryzie. Jej największym problemem nie jest samo porwanie, ale to, co czuje tylko patrząc na porywacza. Oboje są świetnie przedstawieni i scharakteryzowani. Autorka ma fajny styl pisania - lekki, zabawny, trafiający w moje gusta. Opisy otoczenia są przyjemne. Akcja szybko się rozwija i nie daje nam zwolnić. Fabuła jest niecodzienna, co wyróżnia książkę wśród innych z tego gatunku. Dostajemy tu wiele zwrotów sytuacji i niejednokrotnie wydarzenia rozśmieszają, choć bywają też sceny wulgarne i mroczne, o czym jesteśmy informowani na samym początku. Nie przeszkadzało mi to jednak w odbiorze całości. Nie jest to typowy romans, nie zaliczyła bym tego również do erotyku. Zakończenie każe nam przebierać nogami i czekać na więcej - co jest jednocześnie zaletą i wadą, gdyż nie lubię czekać. Jeśli chodzi o budowę - książka nie jest szczególnie obszerna. Rozdziały są krótkie, każdy ozdobiony jest różą i krótkim wstępem, w którym przedstawione są przemyślenia Sainta. Narracja jest w większości z perspektywy Willow, sporadycznie - Sainta. Wszystko to razem daje nam książkę z oceną 9/10 i świetną okładką, która przyciąga wzrok.