Diavolina recenzja

Książka opowiada o burzliwym życiu Maksyma Gorkiego, czołowego lewicowego pisarza rosyjskiego tworzącego na początku XX wieku. Dowiadujemy się o poparciu Gorkiego dla Rewolucji 1905 r., o jego flircie z bolszewikami przed 1917 r., o jego atakach na władzę sowiecką w latach 1917-20, o jego życiu na Capri we Włoszech w latach 20., i skomplikowanych stosunkach z reżimem stalinowskim. Bolszewicy bardzo chcieli powrotu Gorkiego do Rosji Sowieckiej i dopięli swego: pisarz wrócił do ojczyzny w 1932 r. W stalinowskiej Rosji stał się prawdziwą gwiazdą: był hołubiony, wydawany w milionowych nakładach, żył w wielkim luksusie. Z drugiej strony to życie na świeczniku miało swoją cenę: Gorki jeździł po stalinowskich łagrach (Sołowki, Kanał Biełomorski) i chwalił pracę czekistów, po prostu został zastraszony przez reżim. Nawet wokół śmierci pisarza w 1936 r. narosło wiele legend i teorii spiskowych, jedna z nich mówi, że został otruty na rozkaz Stalina

Stosunki władzy sowieckiej i artystów, dramatyczne, często tragiczne są z pewnością bardzo interesującym tematem. Czytałem już podobną książkę: 'Zgiełk czasu' Barnesa, w której, na przykładzie wybitnego kompozytora Dymitra Szostakowicza, genialnie przedstawiono tragiczne dylematy twórcy w reżimie totalitarnym. W książce Spiró jest dużo gorzej. Rzecz ma bowiem formę długiego monologu zarządzającej domem Gorkiego, tytułowej Diavoliny. Ta kobieta gada bez przerwy, miesza bez ładu i składu rzeczy ważne i nieistotne; to taki bałaganiarski monolog osoby mało kumatej, gdy słucham czasami takich ludzi, bardzo szybko zaczyna boleć mnie głowa. Najlepiej styl Spiró ilustruje opis mowy Nadieżdy Krupskiej (wdowy po Leninie) z samej książki: „Krupska długo i monotonnie przemawiała do mikrofonu umieszczonego w pulpicie mównicy, toku jej myśli nie dało się śledzić.” Toku myśli Spiró też trudno mi było śledzić.

No cóż, miał autor świetny temat, a położył go koncertowo. To już drugi raz, podobnie było w 'Mesjaszach ': bardzo ciekawy temat a wykonanie fatalne. Niestety, nie wszystkim dała Bozia talent...

Tylko dla amatorów.