Miłość aż po grób recenzja

Róża Krull to popularna autorka, słynąca ze świetnych kryminałów. Kobiete zaczyna przeładować anonimowy wielbiciel i wszystko wskazuje na to, że jest nim dawna sympatia kobiety ze szkolnych lat. Jednak zanim Róża zdąży to sprawdzić, zostaje aresztowana pod zarzutem zabójstwa rzekomego amanta. Sytuacja Róży nie maluje się w zbyt optymistycznych barwach, jednak zawsze może liczyć na niezawodnych przyjaciół. Czy pomogą jej w tej beznadziejnej sytuacji, w której się znalazła? Wszystkie tropy i śledztwo prowadzą właśnie do Róży. Czy będzie w stanie udowodnić swoją niewinność?

Bardzo lubię sięgać po kryminały, a te które oprócz napięcia i wrażeń mogą dać mi jeszcze okazję do pośmiania, stanowią dla mnie prawdziwą rozrywkę. I tak było w przypadku "Miłości aż po grób". Książka stanowi już kolejny tom serii o przygodach Róży Krull, jednak ja po raz pierwszy spotkałam się z tą bohaterką i bardzo się z tego cieszę. Bohaterów, których zapewne można było spotkać w poprzednich częściach, poznajemy już na pierwszych stronach. Autor zadbał o to, aby czytelnik który rozpoczyna przygodę z Różą, nie pogubił się w ilości postaci tu występujących, zawierając spis nazwisk i opis bohaterów na początku powieści. Świetny pomysł. Co mi się tu jeszcze podobało, to dynamiczna akcja, nie pozwalająca na jakiekolwiek zastój i przystanek, dzięki czemu książkę czyta się zawrotnym tempie, "na raz". Autor skupia się w fabule na najistotniejszych elementach, nie pomijając jednocześnie wątków, mających wpływ na główny temat.
Uwagę zwraca również fakt, osadzenia głównej bohaterki w roli pisarki kryminałów. I w ten sposób tworzy nam się nieszablonowy kryminał o tworzeniu kryminałów. Ciekawy pomysł. Jednak nie tylko Róża miała tu swoją świetną kreacje. Autor namalował nam tu również innych bohaterów - wyrazistych, charyzmatycznych i barwnych, mających swój wpływ na fabułę.
Ciekawa fabuła, zagadka kryminalna, błędne tropy, tajemnice rodzinne, emocje, barwni bohaterowie...czy może być coś jeszcze, czyniącego tą książkę jeszcze bardziej interesującą? Tak! - humor! To to taka wisienka na torcie. Komizm tu występujący istnieje na wszystkich płaszczyznach - dialogowy, postaci i sytuacyjny. W rezultacie autor zapewnia wyśmienitą rozrywkę czytelnikom. Ja się przy niej bawiłam naprawdę dobrze, dlatego polecam