Darknet recenzja

"Nie daje ludziom chleba, ale igrzyska na pewno tak."
 
 Poprzednia powieść duetu Poznanski - Strobel, według mojej oceny to książka roku. Poprzeczka została zawieszona bardzo wysoko, dlatego drugie spotkanie wiązało się z ogromem oczekiwań. 
 
 Jak często mamy ochotę wymierzyć sprawiedliwość? Szef zmuszajacy do niewolniczej pracy czy niemiły urzędnik bez empatii. Czy świat bez takich osób może coś stracić? Jedynie zyskać. Wystarczy wejść do Darknetu i zagłosować, kto ma umrzeć. Przecież liczy się demokracja i dobro ogółu.
 
 Temat trochę jak z młodzieżowej fantastyki, ale nic bardziej mylnego. Darknet to kawał dobrego thrillera policyjnego. Nie ma tu nic z fantastyki. Przecież każdy z nas słyszał o cyberprzestępczości, hakerach czy złośliwych oprogramowaniach. W tej właśnie scenerii, rozgrywa się cały pojedynek policji z nieznanym "sędzią" moralności. Ani chwili się nie nudzimy, akcja cały czas jest utrzymana w tempie, jednak nie brakuje też momentów zawahań, które trzymają w napięciu. Ale oprócz policyjnych działań, poznajemy też bliżej naszych bohaterów, którzy zostali przedstawieni bardzo plastycznie i nie są sterotypowymi glinami nadużywającymi alkoholu. Nie lubię kiedy autor zostawia mnie z pytaniami czy niejasnościami już po zakończeniu książki, dlatego mimo że końcówka oczywiście mnie zaskoczyła, wszystkie fakty dopasowują się do siebie niczym puzzle. A zakończnie wbija w fotel. 
 
 Jeśli jednak trudno będzie uniknać porownań, to jedyne co łączy obie powieści to to, że obie są świetne, dobrze skonstruowane, trzymające w napięciu i dynamiczne, oraz to, że wydarzenia poznajemy z dwóch punktów widzenia.
 
 Jest duża szansa, że i w tym roku niemieccy autorzy zawalczą o podium w moim rankingu. Wszystkie oczekiwania spełnione, a ja czekam na kolejną powieść.