Światło w środku nocy recenzja

Jest to moje pierwsze spotkanie z autorką i mam nadzieję, że nie ostatnie. Jakoś wcześniej nie korciło mnie, żeby sięgnąć po inne jej książki, zdecydowałam się dopiero na "Światło w środku nocy" ze względu na to, że opis nie zapowiadał jakiegoś ckliwego romansidła.
Uwielbiam powieści w takim stylu, klimatyczne, rozbudowane, porywające swoją spokojną fabułą, chociaż muszę przyznać, że nie raz i nie dwa ciśnienie podniosło mi się niesamowicie, gdy do akcji wkraczał teść Alice.

W latach 1935-1943 w Stanach Zjenoczonych realizowany był program konnych bibliotek. Dzięki temu książki mogły dotrzeć do każdego obywatela, który tylko wyraził chęć czytania i dla którego dostęp do biblioteki był utrudniony lub niemożliwy z różnych względów. "Światło w środku nocy" opowiada o jednej z takich bibliotek założonej w Baileyville, Kentucky. Jest to lekka i przyjemna obyczajówka, niosąca jednak ze sobą coś więcej niż tylko historię o kilku kobietach z konnej biblioteki. Autorka wplotła w fabułę interesujący fragment historii Stanów Zjednoczonych, zwróciła naszą uwagę nie tylko na utrudniony dostęp do korzystania z zasobów bibliotecznych. Zaakcentowała również problemy z jakimi borykały się na tamtych terenach kopalnie, a przede wszystkim na problemy ludzi zatrudnianych w takich miejscach, którzy często tracili życie i zdrowie w licznych wypadkach, dach nad głową i cały dobytek w wyniku katastrof, które spowodowały źle zabezpieczone odpady kopalniane. Zgrabnie opisała mentalność małych miasteczek, wpływ pieniądza na wszystko i na wszystkich, bezkarność jaką daje majątek oraz bycie po prostu mężczyzną, mężczyzną na odpowiednim stanowisku, z odpowiednimi znajomościami. Poniższy cytat idealnie podsumuje, to co się wydarzyło na łamach tej powieści. Wychodząc poza utarte ramy, nasze bohaterki naraziły się na szereg nieprzyjemności, cierpienia i podłości tylko dlatego, że postanowiły głośno wyrazić własne zdanie i nie godzić się dłużej na niesprawiedliwość, podłość i zakłamaną morlaność.

Jojo Moyes zabrała mnie w fascynującą podróż do świata lat 30 XX w, do małego miasteczka pośród gór Kentucky, gdzie kilka dzielnych kobiet, nie zważając na warunki pogodowe z ogromnym poświęceniem dostarczało ludziom książki ale i nie tylko. Oprócz książek dawały tym ludziom coś więcej, napełniały ich serca nadzieją, otuchą, niosły tym ludziom pomoc i wsparcie w trudnych chwilach. Czasami wystarczyło, żeby komuś poczytały, aby pomóc mu w ten sposób zrzucić ciężar zalegający na dnie duszy, czasami wystarczyło podarować lalkę aby uszczęśliwić dwie małe siostry dorastające bez matki, a czasami z narażeniem życia ostrzegały ludzi o nadchodzącej powodzi. Tak, "Światło w środku nocy", to zdecydowanie coś więcej niż tylko zwykła obyczajówka, na kartach tej powieści kryje się wiele fascynujących i interesujących wątków.