Świadectwo prawdy. Część 2 recenzja

Jodi Picoult- nie sposób o niej nie usłyszeć. Wychwalana przez niezliczone rzesze czytelników autorka międzynarodowych bestsellerów. Już kiedyś sobie postanowiłam, że jakąś książkę tej pisarki muszę 'zaliczyć'. Tym sposobem w moje ręce wpadło „Świadectwo prawdy”.

Na farmie mleczarskiej amiszów odnaleziono martwego noworodka. Wszystkie poszlaki wskazują na mord, a jedyną podejrzaną jest jego matka- Katie. Osiemnastoletnia, niezamężna matka należąca do amiszów. Jej obrony podejmuje się Ellie Hathaway, adwokatka z Filadelfii i przy okazji kuzynka oskarżonej. Choć właściwie chciała odpocząć i dojść do porozumienia z sobą po ciężkiej sprawie uciekając do swojej cioci, postanawia pomóc młodej dziewczynie. Kobieta, zmuszona okolicznościami, musi zamieszkać razem ze swoją klientką. Przygotowanie linii obrony utrudnia sama Katie, która z początku utrzymuje, że nic nie pamięta, później jednak przypomina sobie niektóre istotne fakty. Adwokatka nie podejrzewa, iż te tygodnie spędzone na farmie amiszów będą podróżą w jej własne Ja oraz zmierzeniem się z przeszłością...

Z religią amiszów się jeszcze nie spotkałam. Pomimo tego nie miałam problemów ze zrozumieniem tekstu, gdyż pani Picoult w znakomity sposób objaśniła ich kulturę: zwyczaje, nastawienie do bliźnich, pracę, modlitwę. Momentami przytaczała zwroty w Pennsylvania Dutch, języku amiszów. Dzięki temu mam wrażenie, że poznałam choć małą cząstkę ich życia wypełnionego nieustającą pracą i pokorą. Również do opisów pracy na farmie mleczarskiej nie mam żadnych zastrzeżeń- dokładne i dobrze wkomponowane w fabułę. Najwięcej trudności nastręczało mi zrozumienie wypowiedzi lekarzy posługujących się fachowym językiem.

Czytając „Świadectwo prawdy” nie siedziałam cały czas przykuta do książki, ponieważ fabuła raz przyspieszała, raz zwalniała. Zagadkę rozwiązywałam krok po kroku, co umożliwiały skoki do przeszłości Katie. Początkowo nie potrafiłam rozeznać, czy akcja dzieje się w teraźniejszości, czy może kilka lat wstecz.

Powieść ma również głęboki psychologiczny podtekst: czy prawda istnieje? Czytelnik zmierza się z tym pytaniem szczególnie intensywnie podczas procesu. To, co już uznaje za fakt, w sądzie zostaje tak odwrócone, naciągnięte, że można było się pogubić. Sąd- kolejny punkt. Autorka zwraca uwagę na sztukę odgrywaną przez adwokata i prokuratora, a zasada „Wygrywa, kto sprzeda lepszą historię ławnikom” wydaje się być jak najbardziej oczywista.

„Świadectwo prawdy” to poruszająca historia o poszukiwaniu prawdy i dobra w dzisiejszym świecie. Jestem pewna, że sięgnę po kolejne książki Jodi Picoult.