Stany splątane recenzja

Obawiam się, że mogę nie być w pełni obiektywny w ocenie najnowszej książki Janusza Leona Wiśniewskiego. A to dlatego, że niewiele pozycji darzę tak olbrzymim sentymentem jak "Samotność w sieci". Książkę tą pochłonąłem od deski do deski kilka razy, i stanowiła tło dla mojej wielkiej i burzliwej miłości internetowej. Wiem, że nie każdy ceni kunszt tego autora, ale niewiele mnie to obchodzi. Zawsze będę z uśmiechem sięgał po jego kolejne propozycje, zwłaszcza tak dobre jak "Stany splątane".

Ta najnowsza powieść, ujmuje swoją głęboką analizą ludzkiej psychiki, złożonością relacji międzyludzkich i pięknym, a zarazem niejednoznacznym stylem pisarskim. To książka, które nie tylko zmusza do refleksji, ale także przetrwa próbę pamięci (przynajmniej w moim przypadku).

Głównym tematem tej powieści jest ludzka psychika i to, co ją kształtuje. Autor bada obszary emocji, motywacji, obsesyjnych uczuć i rozterek, ukazując, że psychika ludzka jest spleciona z wielu nici, związanych ze wspomnieniami, doświadczeniami i traumami. Opowieść jest skoncentrowana na głównym bohaterze, Arturze, który próbuje zrozumieć swoje życie i wyjaśnić skomplikowane relacje jakie łączą go z innymi.

Janusz Leon Wiśniewski ma niezwykły talent do kreowania postaci i wnikania w ich psychikę. Jego bohaterowie są pełni wewnętrznych konfliktów, tajemnic i skomplikowanych emocji. Artur jest postacią, która fascynuje i prowokuje do zastanowienia się nad własnymi emocjami i wyborami życiowymi. Wraz z nim odkrywamy, jak skomplikowane i czasem niezrozumiałe są ludzkie uczucia.
Jednym z wyjątkowych aspektów tej powieści jest styl pisarski autora. Janusz Leon Wiśniewski bawi się językiem, ponieważ dobrze go opanował. Jego zdolność do kreowania obrazów i nastroju jest imponująca. Narracja jest pełna pięknych, wręcz poetyckich opisów, które wnikają w dusze bohaterów i czytelnika. Autor porusza się z gracją między przeszłością a teraźniejszością. Płynnie przechodzi od opisu wydarzeń do refleksji nad nimi, tworząc misternie splecione opowieści. Do tego nawiązuje tytuł - łatwo się w tym czasem zaplątać.

Jednym z kluczowych wątków w "Stanach splątanych" jest temat pamięci i wspomnień. Autor podkreśla, że to, co pamiętamy, kształtuje naszą tożsamość i wpływa na nasze wybory. Bohaterowie, próbując odkryć prawdę o przeszłości, zagłębiają się w labirynt swoich wspomnień, gdzie granica między rzeczywistością a wyobraźnią jest niejasna. Ta gra między rzeczywistością a iluzją dodaje powieści tajemniczości i niejednoznaczności.

"Stany splątane" to również opowieść - nie mogłoby być inaczej w przypadku tego autora - o miłości. Relacje międzyludzkie są jednym z kluczowych motywów w tej powieści. Autor bada miłość romantyczną, miłość rodzicielską i przyjacielską, ukazując różne oblicza i wyzwania związane z uczuciem. Miłość jest często źródłem cierpienia i radości jednocześnie, a Wiśniewski umiejętnie pokazuje tę dualność.

Zdecydowanie polecam wam tę powieść na nadciągającą jesień. Janusz Leon Wiśniewski jest mistrzem psychologii postaci i potrafi doskonale ubrać to w piękne wyrażenia. Ciężko oderwać się od jego narracji o emocjach, relacjach i tajemnicach ludzkiej psychiki.