Stukostrachy recenzja

STUKOSTRACHY STEPHEN KING

"Kamyczek uruchamia lawinę – do tego mniej więcej sprowadza się katechizm. Koniec końców wszystko sprowadza się do czegoś podobnego – tak w każdym razie o wiele później myślała Roberta Anderson. Albo wszystko zrządził przypadek… albo los. Dwudziestego pierwszego czerwca 1988 roku w miasteczku Haven w stanie Maine Anderson dosłownie potknęła się o własne przeznaczenie. Cała sprawa zaczęła się od tego właśnie potknięcia; reszta to już historia."

Czy ja już gdzieś kiedyś pisałam, że kocham Kinga...?

Jedna z cięższych powieści, rozległe opisy i przemyślenia zniechęciły niejednego czytelnika, ale naprawdę warto ja przeczytać. Można się pokusić o ekranizację, mini serial, który nakręcony jest także świetnie i jest o wiele łatwiejszy w odbiorze, niż książka, dla miłośników X file:-)

Jest to powieść, której początek jest doskonałym przykładem na to, jak pierwsze zdanie może wessać nieświadomego czytelnika do krainy grozy.
Uwielbiam takie rozpoczęcia opowieści! No i ten wierszyk...

"W nocy, gdy cały dom już śpi,Stukostrachy, Stukostrachystukają do drzwi.Chciałbym stąd uciec,lecz boję się,że Stukostrach zabierze mnie."