Strychnica recenzja

Nawet nie wiem, w którym momencie w moim umyśle zapadła się jakaś tajemnicza klapka <klik> i przeniosła mnie do innego wymiaru. Zacząłem przymierzać tą historię jakby setki lat wstecz. Stałem się niemym świadkiem wydarzeń, w których to widziałem mrok i śmierć. Miałem poczucie, jakbym trwał w jakimś koszmarze, w bezdusznych Zaświatach, gdzie niezrozumienie i ból nie odstępowały mnie. Czułem jak coraz mocniej do bram mojego umysłu puka szaleństwo. Gadałem z demonem, choć bardziej prawdopodobne było to, że rozmawiałem "z urojeniem przemęczonego umysłu".

"Zwariowałem na amen! Śnię w snach".

Wróciłem. I znów towarzyszyłem Bartkowi, Sanny i Nino w ich codziennej rutynie. Moje "dziwne" doświadczenia z Zaświatów zastąpiły codzienne problemy rezydentów ośrodka #strychnica – "strych i piwnica w jednym".

"Strychnica" jest tłem do opowiedzenia o długiej i starej historii, która stała się mitem, choć zawiera w sobie sporo prawdy. To opowieść, którą przeżywałem z setkami Irlandczyków, poganianych lub spowalnianych głodem. A nad nami cały czas pochylała się śmierć.

Marek Zychla "poupychał" w tej opowieści ważne społecznie tematy. Znalazłam również inspiracje do egzystencjalnych przemyśleń.

* "Od historii nie da się odciąć i wypada o niej pamiętać, chociaż nie odpowiadamy za czyny przodków, za to za własne musimy ponosić odpowiedzialność".
* "Boimy się tego, czego nie znamy, a nigdy nie rozmawiałem z nikim z zespołem Downa. Nie wiedziałem, że widzicie więcej od innych".
* "Każdy człowiek ma również prawa, a nie tylko obowiązki".
* "Zaakceptować własną odrębność ".

Wszystko tutaj się zgadzało, choć zapadłem się w niebycie. Opisane jednak było tak realnie, że czytając czułem się jakbym był jednym z bohaterów. Realizm tej historii przerażał i... zachwycał. Latarnia morska znów stała się drogowskazem.

Nie uwierzysz dopóki... nie uwierzysz. Dlatego musisz przeczytać. Zapraszam. Pójdź za mną. Będziesz bezpieczna/y. Możesz też zrezygnować i odejść. Ale wtedy pozostanie w tobie ogromna pustka spowodowana poddaniem się. No i nie dowiesz się o świetlikach...