Stokrotki w śniegu recenzja

Cóż mogę powiedzieć? Jeśli napiszę cokolwiek o fabule tej książki to zdecydowanie zaburzę wszystkim, którzy potem po nią sięgną sens czytania. Powinniście wiedzieć iż jest to powieść pełna nadziei i wiary w ludzką przemianę. Ukazuje jak przypadek może zmusić nas do refleksji nad naszym postępowaniem i odmienić nasze życie na lepsze. Często ludzie nie zastanawiają się nad tym, jaką droga podążają do wyznaczonego celu. Nie myślą o tym, czy ranią innych, czy wykorzystują ich dla własnych korzyści. Głównemu bohaterowi pewien przedwczesny osąd i jego następstwa pomogły uświadomić sobie własne błędy. Zmusiły go do zastanowienia się nad swoim postępowaniem i do wyciągnięcia przykrych wniosków. Dzięki temu mógł zacząć rehabilitować się w oczach innych i wynagradzać wyrządzone im dawniej krzywdy. Jednakże było już za późno by pomóc wszystkim. Powieść czyta się bardzo szybko. Na początku denerwowały mnie mało rozbudowane dialogi i płaski język jednak w miarę rozwijania się akcji przestało mi to przeszkadzać, więc nie zrażajcie się! Koniec był emocjonujący, obfitował w liczne wzruszenia, nie obyło się bez paru łez. Ostatnio coś za dużo popłakuję nad książkami. To naprawdę piękna opowieść z przesłaniem, głoszącym, że każdy zasługuje na drugą szansę, którą z powodzeniem można nazwać współczesną opowieścią wigilijną. Jest wspaniałą lekturą na zimowe wieczory, polecam ja wszystkim bardzo gorąco, wierzcie mi - naprawdę warto. Ja na pewno sięgnę jeszcze po inne pozycje Pana Evansa.