Kruchy lód recenzja

Krzysztof Bochus napisał kolejną po „Czarnej krwi” książkę z Markiem Smugą w głównej roli.

Ta pasjonująca historia zaczyna się w Bieszczadach. Jest rok 2023. Marek Smuga, jak poturbowany samiec beta z obserwowanej watahy wilków, czeka na kolejną szansę od życia. Zmaga się z depresją, próbuje uporządkować swoje myśli i emocje. Z tej głuszy wywołuje go Agnieszka, jego partnerka, która otrzymuje e-maila od swej zaginionej w 2018 r. młodszej siostry. Kobieta czuje, że to poważne wołanie o pomoc i postanawia ją odnaleźć. Marek nie zostawi Agi z tym problemem.

Wraz z bohaterami rozpoczynamy emocjonującą podróż od warszawskiej Pragi, przez berliński Kreuzberg, aż do wschodniej Afryki. Każde miejsce ma swój charakterystyczny koloryt. Egzotyka każdego opisywanego przez autora miejsca, w tym wysp Pemba i Zanzibar w połączeniu z rysem geopolitycznym, z problemami mieszkańców, z prowadzącymi tam interesy Europejczykami, daje niesamowicie ekscytującą mieszankę i podkreśla awanturniczy charakter tej sensacyjnej powieści.
Rozwiązanie zagadki zaginięcia Karoliny kilkukrotnie wydaje się być na wyciągnięcie ręki. Jednak to, co obserwujemy wraz z parą bohaterów, nie raz potwierdza, że patrzymy na scenografię. Prawdziwe życie toczy się za kulisami. Para wciąż stąpa po kruchym lodzie. Ten od czasu do czasu załamuje się pod ich stopami. Już samo to, że Marek często musi działać na granicy prawa lub łamiąc je, potwierdza złożoność życia.

Dodatkowo bohater z zaskoczeniem obserwuje zachodzące w nim samym zmiany. Każda nowa sytuacja wymaga świeżego spojrzenia, jasnego umysłu, szybkiej reakcji i refleksji. Jest sprytny, dobrze zorganizowany, ale popełnia błędy, bywa zagubiony. Ten pełen energii i pasji mężczyzna wpada czasem w mrok choroby.

Krzysztof Bochus wspaniale skroił bohaterów i rzeczywistość, w której przyszło im się poruszać. Trzeba przyznać, że każde miejsce wybrane przez autora niesie kolejne niespodzianki i tchnie całą paletą barw, emocji i ich odcieni.

„Kruchy lód” wciąga w swą wartką akcję. Oszałamia barwami i karuzelą emocji. Łączy rozrywkę z elementami poznawczymi, podając sensacyjną fabułę i trudne historie ludzi.

Czytajcie! Nie zawiedziecie się, a zakończenie was zaskoczy. To jedna z ciekawszych ostatnio przeczytanych przeze mnie książek.