Sprawa Sary recenzja

Witold Wedler jest przepracowanym i przemęczonym dziennikarzem śledczym. Gdy zostaje zmuszony przez przełożonych do wzięcia urlopu postanawia zmierzyć się z przeszłością. Mając trzynaście lat spędzał z rodzicami i kuzynami wakacje w Brzezińcu. Wtedy też poznał Sarę. Była jego pierwszą miłością, jego obsesją. A ostatniego dnia wakacji zaginęła i nigdy nie udało się jej odnaleźć...

Książka pisana jest z dwóch perspektyw czasowych. W roku 1993 na bieżąco poznajemy wydarzenia rozgrywające się podczas feralnych wakacji, natomiast współcześnie widzimy zmagania Witolda z przeszłością i próby rozwikłania wszystkich tajemnic związanych z tamtymi wydarzeniami.

Myślę, że właśnie opisy zdarzeń z przeszłości najlepiej pokazują talent pisarski Karoliny Głogowskiej. Pisze ona z punktu widzenia młodego nastolatka, pokazuje wydarzenia z pozoru błahe, a przynajmniej mało istotne dla starszego odbiorcy, a jednak jest to tak interesująco i sugestywnie przedstawione, że łatwo można wczuć się w uczucia chłopca i całość czyta się z dużym zainteresowaniem.

Książka nie jest typowym thrillerem, sprawa Sary chociaż jest cały czas obecna nie dominuje narracji. A w niej przeważa kontekst społeczny. To on tutaj dominuje i jest najważniejszy. Kiedy poznajemy szczegóły wydarzeń z lat 90. dostajemy również spojrzenie współczesne. Jednak autorka ukazuje sprawy rodzinne, sytuację kobiet i dzieci bez zbędnego komentarza. Nie piętnuje, ani nie krytykuje bierności wobec przemocy w rodzinie. Po prostu pokazuje jak wyglądał stosunek sporej części społeczeństwa na wieść o biciu dziecka. To od czytelnika zależy odbiór tego problemu, pisarka ukazuje nam sytuację dawniej, gdy "problemy" rodzinne załatwiało się w zaciszu czterech ścian.

Z racji tego, że "Sprawa Sary" nie jest typowym thrillerem mogą bez obaw sięgnąć po nią osoby, których ten gatunek nie interesuje. Dla mnie jest to bardzo dobra i mocna powieść obyczajowa z wątkiem kryminalnym. Rewelacyjnie wykreowani bohaterowie, świetne profile psychologiczne i problem przemocy, mimo iż nie jest już takim tematem tabu jak dawniej to nadal jest problemem, z którym zbyt mało się robi. Niesamowity talent pisarki powoduje, że książkę czyta się bardzo szybko i lekko (pomimo wagi tematu). Świetny warsztat pisarski i zakończenie, które nie tylko zaskakuje, ale też łamie serce.

Książka została otrzymana z Klubu Recenzenta serwisu nakanapie.pl