Spotkasz mnie nad jeziorem recenzja

"Spotkasz mnie nad jeziorem” Carley Fortune to romans, którego akcja osadzona jest na dwóch liniach czasowych: teraz i dziesięć lat wcześniej, a do tego dochodzą jeszcze wspomnienia z pamiętnika. Uwielbiam takie zabiegi, kiedy powoli odkrywane karty pozwalają nam poznawać bieg zdarzeń i skutki podejmowanych decyzji.

Fern ma trzydzieści dwa lata. Gdy jej mama nieoczekiwanie ginie, dziewczyna przejmuje opiekę nad pensjonatem, który lata świetności ma już za sobą. Dowiaduje się, że jeszcze przed śmiercią matka zatrudniła konsultanta biznesowego, który ma pomóc w polepszeniu kondycji ośrodka. Gdy ten zjawia się na miejscu, okazuje się, że jest to Will Baxter – mężczyzna, z którym dziesięć lat wcześniej Fern spędziła wspaniałe dwadzieścia cztery godziny;, który wywrócił jej życie do góry nogami, po czym... zniknął i nigdy więcej się nie pojawił. Aż do teraz.

„Spotkasz mnie nad jeziorem” to opowieść z gatunku „odpowiednia osoba, zły czas” i to główny powód, dla którego trafiła w mój gust. Gdy czyta się tę książkę, aż czuć, że te dwie osoby są dla siebie stworzone, pasują do siebie idealnie. Problem w tym, że żadna z nich nie jest wolna – weźcie to pod uwagę, bo mimo że między tym dwojgiem do niczego nie dochodzi, można zarzucić, że występuje tutaj zdrada emocjonalna. Według mnie nie do końca tak jest, ale zostawiam to Wam. We mnie biło od bohaterów dopasowanie i liczyłam na to, że ich historia dobrze się potoczy. Cóż. Nie było tak różowo, ale tego dowiecie się z książki.

Mamy tu pensjonat, jezioro, drewniane domki i galę taneczną na zakończenie sezonu letniego – czy z czymś Wam się to kojarzy? :D Jeśli jesteście fanami filmu „Dirty dancing”, ta książka jest dla Was.

Polubiłam Fern i byłam pełna podziwu jej cierpliwości względem przyjaciółki – o jakże mnie ta dziewczyna irytowała! Z zapartym tchem poznawałam jej historię , ale również jej matki i tego, jak jej życie mogłoby wyglądać, gdyby podjęła inne decyzje.

A Will... ach Will. Nie miał chłopak lekkiego życia. Więcej Wam nie powiem.

To nie jest historia, którą można czytać przez różowe okulary. Mówi o stracie bliskiej osobyie, zatraceniu siebie dla dobra innych, trudnych wyborach, spełnianiu marzeń... Jednocześnie jednak ogrzewa serce miłymi uśmiechami i dobrymi słowami.
🌸
Zakochałam się w tej pozycji, przez którą dosłownie się płynęło i mam zamiar sięgnąć po inne książki Carley Fortune.