Spełnione życzenia recenzja

Karolina Wilczyńska "Spełnione życzenia".

Dwa dni... dwa dni zajęło mi przeczytanie. I gdybym tylko miała więcej czasu pochłonęłabym jednego dnia...

Wigilia. Cały dzień wigilijny. Tak bardzo odczuwalna magia świąt. Nieprzereklamowana. Po prostu zwyczajna, a tak bardzo prawdziwa magia...

Kilka historii, a właściwie opis losów pewnych ludzi. Ludzi normalnych, takich jak my. Każdy z nich inaczej przygotowuje się do świąt. I inaczej je przeżywa. Każda historia ma morał. Każda przepełniona jest emocjami. Jest radość, jest smutek, jest żal, jest gorycz, jest patologia, jest bezgraniczna miłość i poświęcenie. 

Długo czekałam, aż będę mogła przeczytać. Każda opinia na temat tej książki tylko utwierdzała mnie w przekonaniu, że to bardzo dobry wybór. I tak faktycznie było. Czytałam z napięciem, ze łzami w oczach. Ze zrozumieniem i brakiem zrozumienia dla pewnych zachowań. Każdy bohater był mi podczas czytania bliski. Najbardziej poruszyła mnie historia Pani Krystyny, Natalii czy Daniela... chociaż powtarzam, każda wniosła coś do mojego rozumowania, pojmowania pewnych wartości. 

Wciąż targają mną emocje. A najbardziej ten smutek. Jak bardzo jesteśmy zmanipulowani przez otaczający nas świat. Jak bardzo nasze priorytety zmieniają się, ze względu na otoczenie. I te bliższe i te dalsze. Jak często nie potrafimy zatrzymać się w tym biegu. W biegu po ... no właśnie, po co? Każdy z nas ma własne cele, motywacje, pragnienia i marzenia. Jak często zdarza się, że musimy rezygnować z czegoś dla siebie, by ktoś inny był szczęśliwy. Jak często nie zdajemy sobie sprawy z nieszczęścia innych. Nieszczęścia, które tkwi w nich na tyle głęboko, byśmy nie zwracali na nie uwagi... Jak często nie potrafimy zwyczajnie ze sobą porozmawiać, by rozwiązać jakieś problemy. Te mniejsze. I te większe... 

Podsumowując. Tak naprawdę chyba każdy z nas powinien kiedyś przeczytać tą książkę. Przed świętami, W święta, czy po świętach. Nie ważne... ważne, by na chwilę się zatrzymać... zadać sobie kilka prostych pytań i spróbować znaleźć właściwe odpowiedzi. 

Każdemu będę polecać, zawsze będę ją wspaniale wspominać. I wracać będę do niej. Aby przypomnieć sobie, co tak naprawdę jest najważniejsze. A przynajmniej, co powinno być.