Two dirty souls recenzja

"Two dirty souls" to Anna Langner w swoim stylu, lecz w troszeczkę innej odsłonie. Przede wszystkim głównym bohaterem jest mężczyzna - Jax i to tylko jego oczami poznajemy historię dwóch brudnych dusz...

Z początku Jax niekoniecznie daje się lubić. Reprezentuje sobą wszystko to, co z jego punktu widzenia jest super, ale z boku już się takie nie wydaje. To zadufany w sobie młody chłopak z bogatego domu, który nigdy nie musiał się o nic martwić ani starać. Na dodatek dziewczyny zmienia jak rękawiczki, bo są dla niego jedynie środkiem do osiągnięcia przyjemności... Ciężko go polubić, prawda?

Ale Jax to także zagubiona dusza. Ma swój sekret i nieprzepracowany problem, który na co dzień ukrywa pod maską wyluzowanego miejscowego księcia.

Ojciec Jaxa od lat rywalizuje z Hektorem Navarrezem. To ostatni w miasteczku właściciel warsztatu samochodowego, którego nie udało mu się jeszcze przejąć. Jax postanawia mu w tym pomóc, a jako środek do celu wybiera sobie dwie z czterech córek Hektora. Nie przypuszcza nawet, jak bardzo zmieni to jego życie ani jak trudne decyzje przyjdzie mu podejmować... Jedno jest pewne - Skipper Navarrez może być jego ratunkiem albo zgubą...

"Marzenia zdefinicji powinny być bezczelne, zapierające dech wpiersi, spektakularne. Gdyby były zwyczajne imałe, czy można nazwać je marzeniami?"

Można marzyć o wszystkim. Marzenia jednych są błahe, jak chociażby striptiz czy pocałunek, innych ambitne, jak na przykład zdobycie jednej z najwyższych gór świata, a jeszcze innych przyziemne - jak to, żeby mieć co zjeść i gdzie się przespać... Jeśli ktoś marzy o czymś tak normalnym jak posiłek, to znaczy, że jest to dla niego coś bardzo wielkiego i niezwykle ważnego - spektakularnego. Takie marzenia może mieć Skkiper, która nigdy nie miała w życiu z górki. Na wszystko musiała zapracować własnymi rękami, ale przynajmniej kocha to, co robi. Naprawianie samochodów to jej pasja i całe życie, a teraz może to wszystko bardzo łatwo stracić...

Historia tej dwójki jest "popaprana" (i to jest komplement!), bo takie właśnie jest życie. Nie każdy losuje szczęśliwą kartę, ale każdy musi pamiętać, że los może się bardzo łatwo i szybko odwrócić. Nic nie jest przecież pewne, nawet jutro.

Myślę, że fanów autorki nie muszę zachęcać do sięgnięcia po tą książkę. Ja biorę wszystko w ciemno i jeszcze nigdy się nie zawiodłam. Choć ta pozycja w moim prywatnym rankingu nie przebije "Rider", "Niegrzeczni chłopcy dają najlepsze prezenty" ani "Letnie przesilenie", to i tak warto po nią sięgnąć. Coś mi się wydaje, że nie rozstajemy się na zawsze z tymi bohaterami, bo historia Trenta aż prosi się o opowiedzenie... 😉