Sprawa lorda Rosewortha recenzja

Prywatny detektyw Jonathan Harper zostaje poproszony przez dawną przyjaciółkę o zajęcie się sprawą domniemanego zabójstwa jej ojca. By nie wzbudzać podejrzeń ekscentrycznej rodziny udają się oni do Rosworth Manor jako narzeczeństwo. Z ramienia Scotland Yard'u w domu przebywa również ojciec Jonathana. Nietuzinkowa familia skrywa oczywiście mnóstwo sekretów. Gdy dochodzi do odczytania testamentu lorda, zaczynają one wychodzić na jaw, a detektyw ma do rozwiązania nie jedną, a dwie zagadki!

Wielka posiadłość na brytyjskim odludziu, niekonwencjonalny ród szlachecki i trup. Cóż to była za przygoda! Z góry przepraszam autorkę - przeczytałem tę powieść w dobę! ( wiem, jak dla niektórych pisarzy jest to druzgocące, przecież spędzają nad swoim dziełem kilka miesięcy, a nawet lat!). Ale nie dało się inaczej! Na końcu każdego rozdziału znajdowała się kolejna tajemnica, która wręcz zmuszała do czytania dalej i poznania jej rozwiązania. To właśnie ma na myśli, kiedy widzę kryminał osadzony w wielkiej rezydencji. Charakterne, dobrze nakreślone, nie rozmywające się postacie (szczególnie doceniam ciotkę Agathę i pannę Hardcastle), wspaniałe, żwawe tępo akcji, profesjonalny styl pisania i przemyślanie narysowana sprawa kryminalna, którą da się rozwiązać używając logiki i sztuki dedukcji. Niesamowite wręcz było uczucie, kiedy wszystko na końcu splotło się w idealną całość, a satysfakcja z samodzielnego rozwikłania zagadki musi być nieoceniona (mi się to niestety nie udało). Wiele osób kieruje tę książę fanom Agathy Christie i Arthura Conana Doyle'a i oczywiście się z tym zgadzam, ale uważam, że każdy kto lubi motyw ,,zagadki zamkniętego pomieszczenia" zachwyci się tą pozycją. Wszystko tu gra, a w dodatku opiera się na prawdziwym incydencie kryminalnym pierwszej połowy XX wieku. Uwielbiam te motywy jak i tę powieść. Jeśli szukacie więc świetnej, emocjonującej, nieodkładalnej fabuły - znajdziecie ją właśnie tutaj. Małgorzata Starosta z pewnością depcze po piętach najlepszym w tym gatunku! Z całego kryminalnego serca polecam!