Śnieg recenzja

Orhan Pamuk "Śnieg",

Nie wiem czy dokonałam dobrego wyboru, zaczynając przygodę z tureckim noblistą od „Śniegu", jednej z najbardziej znanych książek autora, a jednocześnie mam wrażenie dość wymagającej nie tylko literacko, ale również zobowiązujących przed lekturą do posiadania co najmniej dobrych wiadomości na temat tego rozdartego pomiędzy Wschodem a Zachodem kraju. A ja tę wiedzę nadal mam małą, opartą jedynie na przeczytanym w ubiegłym roku reportażu Agnieszki Rostkowskiej "Wojownicy o szklanych oczach. W poszukiwaniu Nowej Turcji", który z resztą bardzo polecam.

Nie miałam też okazji nigdy być w Turcji, choć mam wrażenie, że ta znana z wakacyjnych kurortów, ta z Ankary czy z Istambułu, a wreszcie ta położona gdzieś wewnątrz kontynentu czy w końcu turecka enklawa w Niemczech różnią się bardzo od siebie.

I to właśnie z Niemiec przyjeżdża po latach do tureckiego Katsu, położonego daleko przy wschodniej granicy poeta Ka, mieszkający tu niegdyś. Zwiedziony chęcią przyjrzenia się bliżej fali tajemniczych samobójstw, które coraz liczniej popełniają młode tureckie dziewczęta. Ma pecha, a może szczęście, bo kiedy tylko dostaje się do miasta rozpoczyna się wielodniowa śnieżyca, która odcina je od świata.

Wraca do kraju, w którym od wypowiedzenia się na jakiś budzący kontrowersje wśród społeczeństwa temat, od pokazania sztuki teatralnej, do rozpoczęcia puczu, wyjścia ludzi na ulice, dzieli nierzadko mały krok. I w tym momencie właśnie pomocna byłaby znajomość współczesnej historii tego kraju. Zobaczenia go oczami mieszkańców, zrozumienia ich podudek i postępowania. A tak, pozostaje tylko zaufać autorowi, że przekształcająca się w groteskę groza sytuacji, potęgowana kolejnymi wydarzeniami rzeczywiście obrazuje sytuację społeczno-polityczną tego kraju. Z drugiej strony jednak wiele rozpoczynających się rewolucji miało dość tożsamy początek.

Wątki polityczne nie są jednak jedynymi w "Śniegu". Znajdziemy w nim również rozterki pisarza, poszukiwanie weny twórczej, powrót do kraju swoich korzeni czy wreszcie miłość.

Znacie twórczość Orhana Pamuka? Którą z jego książek proponowalibyście do przeczytania jako pierwszą?