Śmierć w pigułce recenzja

Kenneth Boegh Andersen to obecnie najbardziej poczytny w Danii pisarz specjalizujący się w literaturze młodzieżowej. Na rodzimym rynku popularność jego serii dorównuje popularności serii o Harrym Potterze. W 2007 roku Andersen całkowicie zrezygnował z kariery nauczyciela, by oddać się pisaniu książek. Zamiana kredy na klawiaturę okazała się korzystna – seria „Wielka wojna diabłów” okazała się hitem, który zmusił do czytania najbardziej opornych nastolatków. Kolejne tomy serii o Filipie władcy piekieł, zostały wyróżnione prestiżową Nagrodą Orła, przyznawaną przez Duńskie Ministerstwo Kultury i Związek Bibliotekarzy oraz dziecięcy i młodzieżowy oddział Danmark Radio.


Nigdy wcześniej nie miałam styczności z żadną z książek tego pisarza, ale po pierwszych rozdziałach szczerze tego żałuję, czuję – nie, ja to wiem, że jest to jedna z lepszych serii wydanych w przeciągu ostatnich lat. Mimo, że momentami nie za bardzo wiem o co chodzi – to jest jak z Harrym Potterem – każdy tom jest kontynuacją poprzedniego, a bez przeczytania jednego, nie orientujesz się w niektórych zaistniałych sytuacjach, a poza tym niesamowicie wciąga i pochłania czas.
Głównym bohaterem jest Filip, który ponownie, tym razem prawie przez przypadek trafił do piekła. W tej części wraz z Satiną poszukuje swojego przyjaciela Sorena, który zażył pigułkę śmierci przez co przedwcześnie „zmarł” i znalazł się w piekle. Podczas poszukiwań przyjaciela poznaje nawet samego Boga, który jest inny niż nam się wszystkim wydaje i prawdę mówiąc nowa wersja bardzo przypadła mi do gustu. Moment konfrontacji, a raczej spotkania Lucyfera z Bogiem po prostu zwala z nóg i sprawia, że nieświadomie uśmiechasz się pod nosem szczerząc się do książki.
Poza faktem, że są genialni bohaterowie - zaczynając na Filipie, a kończąc na kocie samego Władcy Piekieł, który był nie jeden raz obdzierany ze skóry. Akcja jest jeszcze lepsza – nie sposób nudzić się przy tej książce, co chwilę dzieje się coś co nas rozbawi, zaskoczy, albo zmartwi. Każdy znajdzie coś dla siebie, chyba, że po prostu nie lubi tego typu literatury, ale nawet najbardziej oporni powiedzą, że „Śmierć w pigułce” jest niesamowita.
Z ręką na sercu dzieło Andersena polecam wszystkim. Naprawdę wszystkim. Książka nadaje się zarówno na nudną lekcję historii jak i popołudnie kiedy chcemy od wszystkiego odpocząć.