Śmierć przewodnika rzecznego recenzja

Australijski pisarz - Pan Richard Flanagan to prawdziwy wirtuoz, który wręczył nam przepiękną historię w postaci "Śmierci przewodnika rzecznego", opowiadaną przez głównego bohatera - Aljaza Cosini.

Autor już na samym początku zagłębia czytelnika w historię Tasmanii, gdzie głównie ma miejsce akcja książki. Prowadzi nas przez grząskie tereny, rodzinne domy oraz obok porwistych rzek i wód zdradliwych wodospadów.
W tym wszystkim opowiada nam o pracy - przewodnika rzecznego, która dostarcza każdego dnia ogromnych pokładów ryzyka i szczyci się popularnością na ichniejszych terenach oraz odludnych tasmańskich rzekach.

Przedstawiony w powieści główny bohater posiada olbrzymie doświadczenie w walce z żywiołem, z którym świetnie sobie radzi prowadząc wyprawy turystyczne. Spływy po rzece Franklin towarzyszyły mu przez znaczną część życia i dlatego na prośbę dawnego szefa decyduje się go wspomóc i pokierować podróżą wraz z drugim towarzyszem, zabierając ze sobą żądnych przygód klienów. Klienci nazywani są przez nich "frajerami", co wzbudza pewne rozbawienie podczas całej lektury, szczególnie, że określenie to pojawia się w powieści dość powszechnie. Traktują oni spływ po rzece jako dobrą zabawę, nie zdając sobie sprawy, że za swoje bezpieczeństwo odpowiadają tak samo, jak i koordynujący wyprawę opiekunowie. W pewnych momentach widać ich bezsilność, niechęć, a następnie przerażenie, ponieważ jeden z uczestników spływu...spada do wody.

W momencie, gdy Cosini wyrusza na pomoc i jego dosięgają wody zabójczej rzeki, ale...dosięga go coś jeszcze.

Przez głowę Aljaza przechodzą wszelkie wspomnienia od dzieciństwa po czasy obecne. Retrospekcje z jednej strony sprawiają, że bohater tonie jeszcze bardziej w wirze popełnionych życiowych błędów, a z drugiej podtrzymuje go to przy nadziei i pobudza do walki z żywiołem.

Autor w bardzo precyzyjny sposób przedstawił ślady, jakie nosiło w sobie życie Cosiniego. Jest to historia, która sprawia wrażenie autentycznej, pomimo tego, że miejsce akcji oraz charakter scen mogą wydawać się nieprawdopodobne.

Wyobraźnia czytelnika działa na najwyższych obrotach, chcąc poukładać sobie fragmenty opowiadanych przez narratora historii, jednocześnie czując niewyobrażalną bezsilność, wobec zdarzeń, które powodują odczucia jakby działy się tu i teraz, ponieważ bohater tonie...na naszych oczach.