Służąca recenzja

Mikołaj Borecki jest cenionym, pewnym siebie adwokatem, który lubi władzę i panowanie, a szczególnie podnieca go zadawanie cierpienia. Interesuje się średniowieczem, uczestniczy w rekonstrukcjach bitew, coraz częściej myląc prawdziwe życie i teraźniejszość z wydarzeniami historycznymi. Niegroźne hobby zamienia się w obsesję.

Jego majętna żona, dzięki której może pozwolić sobie na zabawy w rycerza, chętnie finansuje i spełnia wszystkie fanaberie męża. Również te najbardziej wynaturzone, jak zatrudnienie młodej dziewczyny, która będzie pełnić rolę służki nie tylko w kuchni, ale także w sypialni gospodarza. A może nie tylko te fanaberie spełnia, a sama je podsyca...?

Kiedy Julia przyjmuje propozycję pracy u Borewskich, nie jest w stanie przewidzieć co ją spotka. Tym bardziej nie jest w stanie tego przewidzieć, kiedy odrzuca propozycję zamieszkania w domu pracodawców.
Zmuszona podstępem do zamieszkania i służby w domu psychopatycznego małżeństwa odkrywa, że nie jest pierwszą służącą, która straciła panowanie nad swoim życiem, prawo decydowania o sobie i stała się marionetką, uzależnioną od chorej wyobraźni Pana domu. A może jego pani...? Co się stało z jej poprzedniczką? Jakie tajemnice skrywa mroczny dom Borewskich? Czy syn właścicieli, który podaje pomocną dłoń jest przyjacielem czy kolejnym oprawcą?
Książka od pierwszych stron trzyma w napięciu i choć wiadomo kto jest katem a kto ofiarą, zawiera elementy zaskoczenia i niepewności, jak np. postać Kacpra - syna gospodarzy. Choć chłopak zaprzyjaźnia się z Julią i jej pomaga, to praktycznie do końca nie wiadomo, po której stronie barykady stoi. Na ile szczera jest jest pomoc, a na ile to tylko gra, która może świadczyć o jego ewentualnych psychopatycznych skłonnościach, odziedziczonych po ojcu.
Kiedy czytałam tą historię, denerwowała mnie Julka, jej brak asertywności i twardego postawienia sprawy. Dała się zaszantażować zdjęciami, które mogły wylądować w czeluściach internetu i zniszczyć jej wizerunek. Ale czy to nie mniejsze zło niż rok mieszkania z nieobliczalnym psychopatą?
Choć nie zgadzałam się z jej decyzjami i podejmowanymi działaniami, które w mojej ocenie były naiwne, to jednak cały czas czułam chęć żeby dowiedzieć się co dalej i jakie skutki będą miały te decyzje. Dlatego przeczytałam tą książkę praktycznie jednym tchem i mogę ją polecić.
Ktoś ma wątpliwości - czytać czy nie? Jestem zdecydowanie na TAK!