Słuchaj głosu serca recenzja

Młoda psycholog Jagna jest mieszkanką Katowic, ale kocha Zakopane i Tatry, bo w połowie jest Góralką. Tam tez ma ukochaną babcię Anielę, do której uwielbia jeździć. Choć realizuje się w pracy to jednak czuje się samotna po nieudanym związku, a dodatkowo rodzina wciąż zadręcza ją pytaniami o przyszłość.
W przychodni, w której pracuje poznaje eleganckiego i sympatycznego Piotra, przedstawiciela handlowego jednej z firm farmaceutycznych. Znajomość rozwija się, a Jagna czuje,że on jest tym własnie jedynym. Stara się jednak kierować mądrością babci, która zawsze powtarza aby słuchała głosu swojego serca.
Powieść ta może i jest dosyć przewidywalna w swoim przebiegu, ale może zachwycić wszystkich wielbicieli zimowej stolicy oraz tatrzańskich wędrówek. Każdy kto choć raz wędrował w stronę Morskiego Oka na pewno chętnie podejmie spacer wraz z autorką właśnie w tamten rejon.
Innym bardzo sympatycznym akcentem jest osoba babci, która całe swoje życie prowadziła niewielki pensjonat, a teraz ze względu na stan zdrowia już tego nie robi. Jest zupełnym przeciwieństwem Jagny, która mimo ukończonej psychologii jest trochę naiwna i łatwowierna.
Podsumowując książka nie jest zła, taka w sam raz na poświąteczne lenistwo.