Chąśba recenzja

"Chąśba" to moje pierwsze spotkanie z twórczością Puzyńskiej. Należy ono do dość udanych choć do efektu wow wiele brakuje. Potknięcia są, ale sama historia jest dość ciekawa.

W "Chąśbie" słowiańskość wylewa się poza książkę. Mamy gród, a w nim mieszkańców którzy starają się żyć w zgodzie z demonami i bóstwami, którzy opiekują się ludźmi. Są też i tacy ludzie, którzy wchodzą w konszachty z demonami. Mamy dużo przyrody, lasów, rzek. I mamy ten język, dość archaiczny, który w takich książkach bardzo lubię.

Puzyńska napisała dość specyficzną książkę fantasy. To kolejna Autorka, która postanowiła wejść w świat słowiańskich wierzeń pełnych demonów póki jest na to boom. Według mnie zrobiła to poprawnie. Nie osadziła tego we współczesności i chwała jej za to. Mogłam podróżować po nieznanym mi świecie pełnym paproci, mchu i wilgoci. Razem z nietuzinkowymi bohaterami oraz uwielbianymi przeze mnie demonami. Specyficzną odsłoną tej książki był podział treści. Powieść składa się z rozdziałów tj. gawęd głównych oraz z anegdot, które są na końcu książki i są dodatkową treścią. Pierwszy raz z czymś takim się spotkałam. Zabieg ciekawy, ale niestety dość uciążliwy, bo by móc zapoznać się z treścią trzeba było skakać na sam koniec powieści i ponownie powracać do głównego wątku. To największy minus tej książki, bo szło się pogubić do tego tekst drogowskazów nie był zachęcający, co mogło Czytelnika wręcz zdenerwować "jeżeli uważasz, że to nieistotne, czytaj dalej". W książkach wszystko jest istotne, zwłaszcza w książkach fantasy!

Spodobała mi się historia powieści, bohaterowie, jednak w tej książce największym minusem jest ten podział treści - przeskakiwanie od do. Powinno to być napisane ciągiem, bo było dość irytująco. Brawo za wydanie. Jest ono po prostu piękne. Mamy mapkę, mamy ryciny, ciekawą czcionkę. Mimo swej specyficznej odsłony czytało mi się szybko.

Mam też zarzut co do audiobooka, po który sięgnęłam również z ciekawości. On był po prostu czytany, zabrakło mi wczucia się w tekst. Są lektorzy, którzy czytając powieści zabierają nas bardziej w głąb niej. Tutaj tak nie było, zabrakło mi interpretacji, która jest tak bardzo ważna. Droga Autorko o wiele lepiej byłoby słuchać tej powieści jako słuchowisko. Po przesłuchaniu "Wiedźmina" jako słuchowisko stwierdziłam, że takie książki z gatunku fantastyki trzeba właśnie robić w takiej odsłonie. To mega rewelacja jest.