Dobrze, że jesteś recenzja

Gabriela Gargaś w swojej nowej, świątecznej powieści przenosi nas na mroźne ulice Warszawy, pozwala poczuć trochę Bożonarodzeniowego klimatu, ale jednocześnie nie stroni od cięższych tematów, jak ludzie w kryzysie bezdomności, czy choroba bliskich. Czy taka mieszanka wychodzi książce na dobre?

Zoja i Borys poznają się, gdy dziewczyna zatrudnia się jako pomocnica w projekcie jego firmy. Od początku coś ich do siebie ciągnie, mimo że stanowią swoje przeciwieństwa- on poważny, stąpający twardo po ziemi, nieskory do wygłupów, ona- wolna dusza, celebrująca każdy moment i serdeczna do wszystkich. Ich związek na dłuższą metę okazuje się toksyczny i decydują się zrobić sobie dwuletnią przerwę, po której, jeśli nadal będzie sie tliło w nich uczucie, wrócą do siebie. Nie zdają sobie jeszcze sprawy, że po tym czasie tak wiele się odmieni.

Początek książki mnie zaintrygował. Autorka pisała bardzo płynnie i lekko, jednocześnie nie był to styl bardzo infantylny, więc od razu zaangażowałam się w opowieść i koniecznie chciałam wiedzieć, jak potoczą się dalsze losy Zoi i Borysa. Autorka wiele wydarzeń przedstawia w formie retrospekcji, dodatkowo następuje wiele przeskoków w czasie i przestrzeni, ale nie przeszkadzało mi to w odbiorze całości.

Obojgu bohaterów kibicowałam i życzyłam im jak najlepiej, bo zyskali moją sympatię. Mam jednak do książki dwa zasadnicze zastrzeżenia: po pierwsze miejscami wpada w bardzo patetyczny tom. Wiele w niej wzniosłych zdań i mądrości, które na dłuższą metę nie są zbyt odkrywcze i o ile początkowo mi nie przeszkadzały, w pewnym momencie nie było strony, na której bym ich nie znalazła i zaczęłam mieć duży przesyt. Nie jestem też fanką drugiej połowy książki, bo mam wrażenie, że straciła trochę swojego uroku, ale może do kwestia tego, jaki bohater wyszedł na bliski plan.

Podobało mi się, że autorka mimo lekkości stylu i tematyki świątecznej, poruszyła też w książce takie wątki, jak bezdomność i stygmatyzacja społeczna z nią związana, a także chorobę. Ostateczne przemyślenia, jakie miałam po lekturze uważam za ważne i cieszę się, że zostałam skłoniona do ich rozważenia.

Jeśli lubicie słodko-gorzkie i miejscami zaskakujące obyczajowe historie, "Dobrze, że jesteś" powinno przypaść wam do gustu. Skłania do refleksji i mimo że mam parę zastrzeżeń, w ogólnym rozrachunku książka mi się podobała ❤️


Dziękuję Czwartej Stronie za współpracę przy tym tytule.