Słodki tatuś recenzja

Jak wiemy, nie tylko kobiety mogą zostać wykorzystane. Dotyczy to również mężczyzn, choć pewnie w dużo mniejszym stopniu. Bywa że w takich przypadkach w społeczeństwie uaktywniają się dyskryminacja i seksizm. A przecież tak samo kobieta, jak i mężczyzna mają takie same prawa. Każdy sam decyduje o tym, z kim chce być, a z kim nie.

Mamy tu także ciekawe poprowadzony wątek samotnego ojcostwa. Muszę przyznać, że właśnie ta kwestia najbardziej przyciągnęła mnie do tej książki, gdyż autorzy częściej w literaturze opisują matki. Ale oprócz tego fabuła obfituje w szereg innych wydarzeń, sytuacji i tematów. Śmierć, choroba dorosłego, jak i dziecka, odrzucenie przez matkę, kompleksy, problemy finansowe, zazdość, próba gwałtu, groźby, manipulacja, tajemnice - to tylko część z tego, co tu otrzymacie. Tak więc dzieje się naprawdę sporo, ale ani przez moment nie wytrąca nas to z rytmu, nie pogubimy się w tej mnogości.

"- Mój ojciec mawiał, że miarą człowieka nie są ani stopnie naukowe, ani ilość pieniędzy na koncie bankowym (...) - Mówił, że miarą człowieka są jego czyny i dokonania."

Bohaterowie z miejsca skradają nasze serca. Honey i Jake to takie postaci, z którymi chciałoby się zawiązać przyjaźnie na lata. Nie myślą jedynie o sobie, ale stawiają na potrzeby drugiej osoby, mając na uwadze jej dobro (zwłaszcza w kontekście dziecka). Między tą parą wyraźnie czuć przyciąganie, namiętność i pożądanie.

"Był pokusą, której nie mogłam się oprzeć."

Bohaterowie drugoplanowi również nie pozostają w tyle. Spotkamy takich, którzy od pierwszej chwili wzbudzają naszą sympatię (jak chciażby mała Jamie, ojciec Jak'a czy Alex), ale i takich, którzy będą jedynie chcieli ugrać coś dla siebie.

Historia pokazuje, że szczerość uczuć, dobro, prawda i przeznaczenie zawsze znajdą drogę do naszego serca. Autorka podnosi również kwestię akceptacji samego siebie. Może i nie wszystko w nas jest idealne, ale przecież wyglad to nie wszystko. A poza tym warto podkreślić nasze atuty, a mankanenty będą mniej zauważalne.

Terri E. Laine posiada lekki, swobodny styl. Może nieco w wydaniu Harlequinowym, ale mnie absolutnie to nie przeszkadzało. Lektura "Słodkiego tatuśka" okazała się być przyjemnie spędzonym czasem, co i Wam polecam!