Kolekcja Hankego recenzja

Do wrocławskiego ratusza, w którym mieściło się muzeum przychodzi anonim z pogróżkami zapowiadający puszczenie z dymem tej zabytkowej budowli. Bohaterka powieści, młoda pracownica muzeum, Matylda przez przypadek wpada na trop tzw drugiej listy Grundmana. Znalazły się na niej dzieła śląskiego mistrza okresu baroku Michaela Willmanna. Na przekór ówczesnej socjalistycznej propagandzie, aby akcentować jedynie to co polskie na Dolnym Śląsku, rusza na poszukiwanie zaginionych dzieł. Nie wie, że tymi obrazami, wysoko cenionymi poza granicami PRL, interesuje się zorganizowana szajka dzieł sztuki. Na pomoc milicji obywatelskiej Matylda nie może liczyć, bo prowadzący śledztwo w sprawie anonimu porucznik od samego początku prowadzi podwójną grę. Na domiar złego życie osobiste dziewczyny legło w gruzach. Nie zrażona przeciwnościami podejmuje prywatne śledztwo i wchodzi w paradę niebezpiecznym bandytom, narażając własne życie.
Bardzo zgrabnie skonstruowana sensacyjna fabuła dająca możliwość, niejako przy okazji, zapoznania się z realiami życia w okresie "cudu gierkowskiego". Cóż z tego, że w sklepach można kupić dżinsy, kiedy nadal działa wszechwładna cenzura, milicja ma 'brudne' ręce, a po wytyczne biegać trzeba do KW. Podobnie jak wszyscy Polacy w tamtych czasach tak i Matylda potrafiła sprytnie sobie poradzić, choć bez męskiego ramienia nie mogło się obejść.