W ułamku sekundy recenzja

Pierwsza część serii z Maggie O'Dell nieszczególnie mi się spodobała toteż wobec drugiej nie miałam sporych oczekiwań. Jednak nawet te minimalne nie zostały w tym wypadku spełnione.

Mamy tu profilerkę, która koło profilowania nawet w tej książce nie stała. Wnikliwe analizy psychologiczne, których można by się tutaj spodziewać zastępują harlequinowskie amory i skrajnie feministyczny bełkot. O ile wplątanie w śledztwo kryminalne wątku erotyczno-miłosnego mogę jeszcze wybaczyć, bo trochę urozmaiciło to książkę, o tyle ciągłe idealizowanie Maggie doprowadzało mnie do szału. Myślę, że gdyby ową książkę zaserwowano nam do przeczytania nie zdradzając, kto jest autorem, zdecydowana większość wytypowałaby, iż jest to kobieta. Bo chyba żaden mężczyzna nie potrafiłby stworzyć tak przerysowanej i karykaturalnie perfekcyjnej postaci.

Kontrast pomiędzy główną bohaterką, a pozostałą częścią postaci jest tak rażący, że trudno podczas lektury powstrzymać odruchy przewracania oczami. Aż tak jest to nierealne. Mężczyźni jawiący się jako despotyczni szowiniści, funkcjonariusze wchodzący bezpardonowo w kałużę krwi na miejscu przypuszczalnej zbrodni - m.in. takie sceny prezentuje nam autorka tegoż kryminału. Natomiast sylwetka Maggie O'Dell przedstawiona zostaje bez najmniejszej skazy. Atrakcyjna agentka FBI, będąca obiektem pożądania niemal wszystkich mężczyzn, wykształcona, operująca wszechstronną wiedzą karierowiczka z ciętym językiem i niezwykłą umiejętnością wywinięcia się z każdej napotkanej ją opresji. Chodzący ideał, którym niejedna z nas chciałaby być.

Książka nie jest tragiczna, ale wierzę, że większości czytelników towarzyszy chęć stawiania kroków w przód, niżeli w tył. Po wspaniałej serii Roberta Małeckiego czy Simona Becketta książka Alex Kavy była dla mnie nie krokiem w tył, a powrotem na linię startu. "W ułamku sekundy" będzie dobrą pozycją dla ludzi młodych, którzy dopiero zaczynają swoją czytelniczą przygodę z kryminałami. Dla tych, którzy już trochę literackiej dobroci liznęli, książka niestety okaże się być schematyczna i do bólu przewidywalna.