Skraj recenzja

Jaka książka była waszą pierwszą, która zachęciła was do dalszego czytania?

Lata temu czytałam pewną fantastykę opowiadającą o młodej wiedźmie, która nie wie, że nią jest. Ma pełno problemów a pomimo młodego wieku, prze do przodu jak taran! Jest to "klan wilczycy" i jest to dosyć stara fantastyka, a teraz czytając "skraj" odnalazłam bardzo do siebie podobne bohaterki, na co liczyłam od lat!

Reklama - wydawnictwo feeria

Skraj jest skutym lodem pustkowiem, na którym żyje niewielka społeczność. Za ich przetrwanie odpowiadają dziwny bestie, bo tak się złożyło, że ich społeczność jest odcięta od świata ogromną wyrwą. I żeby w ogóle tym potworem chciało się ruszyć i "podarować" te skromne racje żywnościowe, też muszą coś dostawać. Ta Społeczność musi oddać ofiary, tylko że nie byle jaką th chodzi o ofiary z ludzi, więc wyobraźcie sobie, że przynoszę wam jedzenie, a oczekują, że poświęcicie np. swojego brata.

Sama fabuła było, w sobie jest dosyć prosta, ponieważ mamy tutaj dziewczyny, której jest ostatnio przedstawicielką swojego rodu, teraz ona musi być ofiarą no ale wiadomo, nie chce, więc ucieka, a ktoś jej pomaga (przedstawiciel tych potworów, który jest nim tak w połowie) i splotem różnych wypadków ona postanawia walczyć o swoje życie.

Jednak to nie cała fabuła, dzieje się tam ogrom innych fajnych wydarzeń, które spowodowały, że bawiłam się genialnie. Cudowne zwroty akcji, cały czas coś się dzieje! Główni bohaterowie też cudowni, dawno nie zaangażowałam się aż tak w romans i na niego czekałam! Pomimo tego, że Dawsyn jest bohaterką, którą w innej książce bym nie polubiła. Ona straciła wszystko, zależy jej teraz tylko na swoim życiu i zrobi dosłownie wszystko, żeby je zachować. Co za tym idzie, nie cofa się przed niczym, a jej skrupuły nie istnieją. Jest cholernie zawzięta, mściwa i taka bardzo odważna, co dla mnie było imponujące i dające do myślenia.

I owszem to jest romantasy, ale takie bardzo zgrabnie napisane. I żeby nie było tak kolorowo, to nie jest cukierkowa historia o danie w opałach, którą ktoś ratuje. To brutalna, przerażająca i straszna historia o okrucieństwie, niezrozumieniu i myśleniu tylko o swoim dobrze. Nie powiem, kilka razy wydarzenia mnie okropnie zabolały, miałam ochotę przerwać czytanie, ALE nie mogłam, bo tak się wkręciłam! Styl pisania też był super, czułam się jakby ktoś opowiadał mi tę historię.

Dla mnie totalnie 5/5 ⭐️. I czekam na dalsze tomy.