Skóra motyla recenzja

„Skóra motyla” autorstwa Siergieja Kuzniecowa to skomplikowany thriller psychologiczny, książka dla ludzi o mocnych nerwach i dużej wyobraźni.

Główną bohaterką utworu jest 23-letnia Ksenia, kobieta sukcesu, będąca redaktorem naczelnym w jednej z rosyjskich gazet internetowych, wielbicielka BDSM i praktyk sadomasochistycznych. Ksenia lubi ból, bez znaczenia czy zadaje sobie go sama czy do zabaw znajduje kochanków o podobnych upodobaniach. Niestety w życiu prywatnym dziewczyny od jakiegoś czasu nie dzieje się zbyt wiele do chwili aż Ksenia poznaje przez internet tajemniczego mężczyzny o pseudonimie Alien. Romans internetowy kwitnie, Alien co chwila wymyśla dla Kseni nowe, bolesne zadania pobudzające wyobraźnie obojga graczy. Dziewczyna jest pewna, że poznała mężczyznę idealnego, człowieka, z którym chciałaby spędzić resztę życia i uparcie dąży do spotkania w realu.

W Moskwie grasuje psychopatyczny morderca, brutalnie znęcający się nad swoimi ofiarami. Zmasakrowane ciała kobiet znajdowane są w miejscach publicznych, a morderca wciąż pozostaje nieuchwytny.

Ksenia wraz z przyjaciółmi postanawia założyć portal poświęcony „moskiewskiemu maniakowi”, liczy na duży rozgłos i sukces kasowy, nie bierze pod uwagę tylko jednej bardzo ważnej rzeczy, jej nazwisko zostaje ujawnione i każdy z łatwością może do niej dotrzeć.

Twórczość Siergieja Kuzniecowa w Polsce nie należy do najpopularniejszych, a szkoda. Autor stworzył znakomity portret psychologiczny maniaka i sadysty, człowieka, którego podnieca przemoc i zadawanie bólu innym, człowieka, któremu spełnienie erotyczne daje tylko widok krwi, wnętrzności i krzyk prawdziwego bólu. Realistyczne opisy zmasakrowanych ciał oraz tortur jakim moskiewski maniak poddawał swoje ofiary działają na wyobraźnię, przez co książka staje się nieodpowiednia dla ludzi o słabych nerwach, momentami wręcz przyprawia o mdłości. Mimo wszystko brnie się w tą historię dalej, chce się poznać finał, poznać szczegóły i zrozumieć dlaczego rodzą się tak chore umysły.

Styl jakim została napisana książka nie należy do najłatwiejszych w odbiorze, dużo tutaj jest dygresji, przeskakiwania z tematu na temat, zagłębiania się w psychikę nie tylko psychopaty ale też wszelkiego rodzaju dewiantów seksualnych, człowieka nagminnie zdradzającego żonę, wielbicielkę BDSM, nimfomankę, homoseksualistę czy nawet kobietę wdającą się w romanse z żonatymi mężczyznami. Co popycha tych wszystkich ludzi do takich a nie innych skłonności? Dlaczego nie potrafią osiągnąć przyjemności w normalny sposób, jak większość ludzi?

W trakcie lektury można poznać historię prawdziwych morderców grasujących w Rosji na przestrzeni ostatnich lat oraz starać się zrozumieć pobudki jakimi się kierowali.

„Skóra motyla” z pewnością nie jest książką odpowiednią dla wszystkich czytelników, nie jest lekturą łatwą i przyjemną, wymaga skupienia i wczytania się w jej sens, a na okładce powinno widnieć ostrzeżenie - „Tylko dla ludzi o mocnych nerwach”

Początek dość ciężki do przebrnięcia może zniechęcić, ale gdy pozna się lepiej styl autora lektura staje się przyjemniejsza i wręcz nie można się od niej oderwać.