Kobieta, która mieszka we mnie recenzja

Ska­za­ne na swoją nie­usta­ją­cą współ­o­bec­ność.

Autor: @Malwi ·1 minuta
2022-06-12
Skomentuj
18 Polubień
Nela Nielsen, nieznana mi jak dotychczas pisarka, ma w swoim dorobku literackim kilka bajek, opowiadań dla dzieci i młodzieży, poezji oraz sensacje i kryminały.

" Kobieta, która mieszka we mnie " to bardzo ciekawa forma kryminału ocierającego się o fantastykę psychiatryczną. Chyba nie ma takiego gatunku, ale to w niczym nie przeszkadza.

Wiktoria młoda i dobrze wychowana kobieta, która mówi o sobie " Je­stem osobą wy­so­ce wraż­li­wą. De­li­kat­ną, po­wścią­gli­wą, chyba nawet ciut nie­śmia­łą i skrom­ną."

Luna " Ona jest eks­pan­syw­na, do­mi­nu­ją­ca, pewna sie­bie i za­cho­wu­je się, jakby po­sia­dła mą­drość wszyst­kich fi­lo­zo­fów tego świa­ta. Ja wy­ba­czam, ona się mści. Ja po­da­ję rękę, kiedy ona z roz­my­słem po­py­cha w prze­paść. Tak, je­ste­śmy swo­imi prze­ci­wień­stwa­mi, skraj­nie różne, lecz nie­ste­ty ska­za­ne na swoją nie­usta­ją­cą współ­o­bec­ność."

Te dwie kobiety żyją w jednym ciele. Ktoś by powiedział, że jest to rozdwojenie jaźni. Nie to coś innego. O tym, co się stało i od jak dawna to trwa można dowiedzieć się czytając tę lekturę.

Wiktoria stara się żyć normalnie, ale Luna wciąż rozrabia i psuje jej opinię. Sąsiedzi jej nie lubią, nawet psy od jakiegoś czasu, omijają trawnik przed jej oknami. W chwili, gdy poznaje Pawła, przystojnego mężczyznę, w którym się zakochuje, ataki znacznie się nasilają. Początkowo nie radzi sobie, ale z czasem, odzyskuje władzę. Niestety kłopoty, do których doprowadziła Luna są duże, a Wiktorii przyjdzie ponieść konsekwencje. Mroczna mieszkanka nigdy nie pozwala o sobie zapomnieć swojej żywicielce, rozrabia, ale czasami potrafi się odwdzięczyć.

Gdy trafia do psychiatryka, postanawia się dowiedzieć czy Lena to tylko wytwór wyobraźni, czy niezależny byt.

" W tej książce nic nie jest oczywiste.

Pewne jest tylko jedno, ktoś poniósł śmierć. "

Książka działa na wyobraźnię i podświadomość, a język, jakiego używa autorka nie pozwala się zmęczyć podczas czytania.

Świetna książka pełna absurdów. Powieść jest cieniutka, ale dużo się w niej dzieje. Fabuła pomysłowa, a zakończenia można się było spodziewać. Pozycja godna polecenia.

Moja ocena:

Data przeczytania: 2022-06-12
× 18 Polub, jeżeli recenzja Ci się spodobała!

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki
Kobieta, która mieszka we mnie
Kobieta, która mieszka we mnie
Nela Nielsen
8.7/10

Mroczna strona osobowości czy niezależny byt? Rzeczywistość czy iluzja stworzona na kanwie powtarzających się epizodów psychotycznych? W tej książce nic nie jest oczywiste. Pewne jest tylko jedno, kt...

Komentarze
Kobieta, która mieszka we mnie
Kobieta, która mieszka we mnie
Nela Nielsen
8.7/10
Mroczna strona osobowości czy niezależny byt? Rzeczywistość czy iluzja stworzona na kanwie powtarzających się epizodów psychotycznych? W tej książce nic nie jest oczywiste. Pewne jest tylko jedno, kt...

Gdzie kupić

Księgarnie internetowe
Sprawdzam dostępność...
Ogłoszenia
Dodaj ogłoszenie
2 osoby szukają tej książki

Pozostałe recenzje @Malwi

Święte zło
Święte zło

„Święte zło” Tomasza Wandzela to wciągająca opowieść o prywatnej detektyw Róży Wielopolskiej – kobiecie sprytnej, inteligentnej i obdarzonej nieprzeciętnym talentem do r...

Recenzja książki Święte zło
Czyste zło
Czyste zło

Sięgnęłam po książkę Tomasza Wandzela z dużą ciekawością, a po lekturze mogę powiedzieć jedno: "Czyste zło" to tytuł, który zaskakuje, bawi i wciąga, ale przede wszystki...

Recenzja książki Czyste zło

Nowe recenzje

Klub Dzikiej Róży
Dzika róża
@patrycja.lu...:

"Klub Dzikiej Róży" zaprasza w progi podupadłego pensjonatu w czasach powojennych, w którym policja odkrywa zwłoki. Mie...

Recenzja książki Klub Dzikiej Róży
1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Tetbeszka
@patrycja.lu...:

"1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy" to debiut Aleksandry Maciejowskiej, w którym przenosimy się kilkadziesiąt lat wstecz...

Recenzja książki 1.3.1.4. Śmierć nas nie rozłączy
Dzieci jednej pajęczycy
Pajęcza sieć
@patrycja.lu...:

"Dzieci jednej pajęczycy" przenoszą nas do świata Aglomeracji, gdzie cywilizacja próbuje utrzymać się na powierzchni za...

Recenzja książki Dzieci jednej pajęczycy
© 2007 - 2024 nakanapie.pl