Elżbieta i Małgorzata. Prywatny świat sióstr Windsor recenzja

Andrew Morton, angielski dziennikarz i jeden z najbardziej znanych biografów, który wyjątkowo upodobał sobie brytyjską rodzinę królewską w swojej książce "Elżbieta i Małgorzata - prywatny świat sióstr Windsor" zagłębia się we wspólną historię królowej Anglii Elżbiety II i jej siostry księżniczki Małgorzaty.
To rzetelnie przedstawiona historia poparta licznymi źródłami, którą charakteryzuje dziennikarski obiektywizm - przynajmniej ja miałam takie odczucie.
Na pewno Morton ma niezwykły dostęp do często intymnych źródeł związanych z członkami rodziny królewskiej. Co, ciekawe przedstawił trochę inne spojrzenie na relacje między siostrami (w najbardziej przełomowych momentach życia)niż popularny serial The Crown.
Autor potrafi zainteresować i bez wysiłku wciąga czytelnika w ten świat.

Dwie wysoko urodzone kobiety, dwa zupełnie inne temperamenty i dwie różne role, które zostały dla nich rozpisane.
Elżbieta to ta spokojna, zdyscyplinowana i rzeczowa, schludna i metodyczna, zawsze godna zaufania.
Kochała konie i psy.
Małgorzata ciekawska, zabawna, psotna i żywiołowa, energiczna i krnąbrna, ale pełna uroku.
Kochała teatr, sztukę i zabawę.
Od najmłodszych lat pozycje sióstr były jasno określone. Elżbieta oddana służbie była "dumą" ojca, Małgorzata oddana przyjemnością, była dla ojca "radością".
Jedna była monarchinią, druga królową dramatów.
Obie dźwigały na barkach swój własny ciężar.
Elżbieta miała spełniać oczekiwania rodziny i społeczeństwa, Małgorzata miała możliwość w miarę swobodnej ekspresji.
"Siostry różniły się w poglądach i kłóciły się w sprawach błahych i ważnych, ale też się kochały. Owo napięcie między uczuciem a dystansem, głęboką miłością a zazdrością zdefiniowało w całości prywatny świat Elżbiety i Małgorzaty."
Skomplikowane relacje między siostrami utrzymywały się przez całe życie, ale
Elżbieta zawsze była troskliwa względem siostry, a Małgorzata była lojalna wobec Elżbiety.

Ta książka to podwójny portret kobiet, które troszczyły się o siebie najlepiej, jak potrafiły w rolach, który wyznaczył im los.
My ludzie z zewnątrz nie możemy wielu rzeczy dostrzec, bo naszymi opiniami często sterują media, nie mamy wglądu we wnętrze, nie mamy szansy na poznanie prawdy. A skłonność do oceniania w nas wielka.

Dziś, kiedy obserwujemy zaostrzający się konflikt między książęcymi braćmi, Williamem i Harrym, znów przypomina to podział na dobrego i złego członka rodziny królewskiej.
"W powszechnej wyobraźni każdy członek rodu Windsorów jest prześladowany przez cień (...)Dobry kontra zły członek rodziny królewskiej. Buntowniczy ekstrawertyk kontra rozsądny introwertyk." Coś w tym jest, prawda?
A ja osobiście czuję nutkę sympatii, zrozumienia i współczucia dla tych "drugich"😉😜.

Dobra lektura, którą polecam nie tylko fanom "royalsów".👍